"... α) - Γεωργία. Τιφλίδα. Πρωτομαγιά. Παρέλαση. Ο πατέρας μου με σηκώνει στους ώμους του. Ο φίλος μου ο Μαρενγκλέν κρατάει μια κόκκινη σημαία, που έχει ζωγραφισμένα τέσσερα πρόσωπα με μούσια. Ο κόσμος γύρω ζητωκραυγάζει. Είμαι ευτυχισμένος!
β) - Βουλγαρία. Σόφια. Πρωτομαγιά. Παρέλαση. Ο πατέρας μου με σηκώνει στους ώμους του. Ο φίλος μου ο Ιβάν κρατάει μια κόκκινη σημαία, που έχει ζωγραφισμένα πάνω της τέσσερα πρόσωπα με μούσια. Ο κόσμος γύρω ζητωκραυγάζει. Είμαι ευτυχισμένος!
γ) - Αλβανία. Τύρανα. Πρωτομαγιά. Παρέλαση. Ο πατέρας μου με σηκώνει στους ώμους του. Ο φίλος μου ο Φέντα κρατάει μια κόκκινη σημαία που έχει πάνω της ζωγραφισμένα τέσσερα πρόσωπα με μούσια. Ο κόσμος γύρω ζητωκραυγάζει. Είμαι ευτυχισμένος!
α) - Ελλάδα. Αθήνα. 25η Μαρτίου. Παρέλαση. Ο φίλος μου ο Μαρενγκλέν...
- Τώρα τον λένε Μάριο!!
- ... κρατάει μια γαλανόλευκη σημαία. Ο κόσμος γύρω ζητωκραυγάζει. Είμαι ευτυχισμένος!
β) - Ελλάδα. Αθήνα. 25η Μαρτίου. Παρέλαση. Ο φίλος μου ο Ιβάν...
- Τώρα τον λένε Γιάννη!!
- ... κρατάει μια γαλανόλευκη σημαία. Ο κόσμος γύρω ζητωκραυγάζει. Είμαι ευτυχισμένος!
γ) - Ελλάδα. Αθήνα. 28η Οκτωβρίου. Παρέλαση. Ο φίλος μου ο Φέντα...
- Τώρα τον λένε Θοδωρή!!
- ... κρατάει μια γαλανόλευκη σημαία. Ο κόσμος γύρω ζητωκραυγάζει. Είμαι ευτυχισμένος!"
Από την θεατρική παράσταση "ένας στους δέκα" (δείτε και εδώ). Το κείμενο είναι περίπου αυτό (δε θυμάμαι ακριβώς τα λόγια αλλά η ουσία είναι αυτή). Βρήκα τον παραλληλισμό με τις σημαίες γαμάτο!
Η παράσταση είναι καλή. Να πάτε.
Αν και κάτι τέτοια έργα σε κάνουν να σκεφτείς: Πόσοι από εμάς που ήμασταν στο θέατρο αυτό το βράδυ και χειροκροτήσαμε και είπαμε μπράβο στα παιδιά που παίζουν (παίζουν τρεις μετανάστες), αύριο δε θα καταράστούμε τον Αλβανό που δε μας έφτιαξε καλά την πέτρινη ψησταριά στο εξοχικό μας και δεν τραβάει καλά ο καπνοδόχος και μυρίζει τσίκνα το καινούργιο μακό κολλητό μπλουζάκι μας, δε θα ξεφτιλίσουμε τον Αφρικανό που πουλάει σι ντι, δε θα γελάσουμε ειρωνικά και με ύφος μεγάλου έλληνα με τον Κινέζο πλανώδιο πωλητή, δε θα σκυλοβρίσουμε με ότι πιο πρόστυχα λόγια βρούμε τον Πακιστανό αποθηκάριο που δεν φόρτωσε καλά τα εμπορεύματα στο φορτηγό και "εξαιτίας του" θα πρέπει να κάνουμε λίγο περισσότερο κόπο στο ξεφόρτωμα, δεν θα .......... Ε; Πόσοι;
Μουζικα
Τετάρτη 28 Μαΐου 2008
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
11 σχόλια:
Θα σου πω πόσοι.
Εγώ πρώτη πρώτη που θα του απαυτώσω το κέρατο, γιατί επειδή είναι Αλβανός, ή Πακιστάνός , δεν έχει ασυλία όταν μου κάνει την πατάτα και του δίνω ό,τι μου ζητάει.
Και ακριβώς επειδή του δίνω όσα φράγκα ζητάει, απαιτώ να είναι επαγγελματίας, γιατί δεν ξέρω άν ξέρεις, ευρουλιές δεν φύτεψα φέτος.
Δεν μπορώ να πω ότι έχεις και άδικο σε αυτό που λες. Εγώ αναφέρθηκα στη μαγκιά (κλανιά, κτλ) που μας δέρνει όταν συναναστρεφόμαστε με τους μετανάστες. Γιατί μη μου πεις ότι έχουμε την ίδια συμπεριφορά απέναντι σε ένα μάστορα που μας κάνει μια μισοτελειωμένη δουλειά, όταν αυτός είναι αλβανός ή όταν είναι έλληνας! Στην πρώτη περίπτωση η μαγκιά πάει σύννεφο.
Επίσης αυτό με την ασυλία και την πατάτα δεν το πολυκατάλαβα.
Πολύ ωραίο το απόσπασμα που παραθέτεις αγαπητέ βλάκα.
Γιατί σε αυτή την πόλη που ζούμε που την λένε Θεσσαλονίκη δεν πρέπει να αγνοούμε τα φαντάσματα όλων αυτών των πληθυσμών, των μουσουλμάνων, των εβραίων που εκδιώχθηκαν ή και εξοντώθηκαν. Και των οποίων τα σημάδια ανέλαβαν να εξαλείψουν οι έλληνες πατριώτες. Με αυτόν τον δεύτερο θάνατο η Θεσσαλονίκη μετατράπηκε σε μια εθνικά καθαρή πόλη στην οποία καθημερινά όλοι εμείς ερχόμαστε αντιμέτωποι με τον πιο στείρο και παράλογο ελληνικό εθνικισμό και συντηρητισμό. Που μετατρέπει τους παλιότερους μετανάστες, έλληνες και μη, στα χειρότερα αφεντικά. Που παίρνει τα όπλα ενάντια στους νεοεισερχόμενους μετανάστες στην μανωλάδα και αλλού στα σύνορά που είναι παντού ανάμεσά μας.
Σωστό το σχόλιο σου demetrat γιατί μία θετική προκατάληψη προς τον μετανάστη είναι η άλλη μεριά του νομίσματος του ρατσισμού. Αν και νομίζω ότι εδώ δεν κολλάει πολύ γιατί το πόστ αναφέρεται στον υποκριτικό αντιρατσισμό που είναι το επιφανειακό κάλυμμα στον διάχυτο κοινωνικό φασισμό στον οποίο ζούμε και όχι σε μία ντόμπρη σχέση συναλλαγής που μπορεί να έχουν δύο άνθρωποι. Αν και από αυτό το ντόμπρη ή μη ξεκινάει μία μεγάλη κουβέντα αλλά πολλά είπα ήδη για ένα σχόλιο.
Συμφωνώ απόλυτα αγαπητό εργαλείο, σε αυτό το τελευταίο που είπες ήθελα να αναφερθώ με το ποστ. Όπως είπες και εσύ η έννοια ντόμπρη συναλλαγή είναι μια μεγάλη κουβέντα, αλλά είναι άλλο αυτό και άλλο η "κοινωνική μαγκιά" που προβάλουμε σε τέτοιες συναλλαγές.
Καλό θα ήταν, κατά τη γνώμη μου δηλαδή, για να μη γίνονται ούτε αυτά στα οποία αναφέρεται το -όντως πολύ ωραίο- απόσπασμα, αλλά ούτε κι αυτό στο οποίο αναφέρεται η δήμητρα, να σταματήσουμε όλοι κάποιοι στιγμοί να χαρακτηρίζουμε ανθρώπους βάσει εθνικότητας (ο ελληνας αγρότης είναι αγρότης, ο φιλιππινέζος γιατρός είναι γιατρός, κι ο αλβανός εφοπιλίστης είναι εφοπλιστής). Τέλος. Ο κοινωνικοοικονομικός τους ρόλος τους χαρακτηρίζει κι όχι η εθνικότητα.
Μα ναι αυτό θέλω να πω και εγώ, ότι έχουμε διαφορετικές συμπεριφορές απέναντι στον έλληνα και τον μετανάστη αγρότη, γιατρό, εφοπλιστή και αυτό είναι που με πειράζει.
Μ' άρεσε το αλβανός εφοπλιστής. Φαντάζεσαι σε κάποια χρόνια να γίνει κανένας εφοπλιστής εκ αλβανίας τίποτα εθνικός ευεργέτης (σαν τον Ωνάση ένα πράμα); Τότε θα έχει γέλιο, που θα βλέπεις όλους τους "άρχοντες" του τόπου, να σπεύδουν και να λένε όπως και με τους ολυμπιονίκες αρσιβαρίστες: Ε, όχι και αλβανός, βορειοηπειρώτης είναι!
μαρέ αποτέτοιε, πατάτα λέμε όταν κάποιος μας κάνει μαλακίες, δηλαδή τον πληρώνεις να σου κανει τζάκι κιαυτο καπνίζει.Ε η στραβοδουλιά, είναι η πατάτα.
Απαπαπαπα πα πα πα , εσύ παιδάκι μου θέλεις φροντιστήριο νύχτα μέρα.
Το ίδιο σε πληροφορώ αντιμετωπίζω και τον οποιοδήποτε επαγγελματία.
Εγώ όταν λέω πως ξέρω κάτι γιά το οποίο πληρώνομαι κιόλας,το ξέρω.
Μη με αποπαίρνετε αγαπητή demetrat. Εγώ ένας απλός βλάκας είμαι!
Το πιό σημαντικό απο τα σχόλια που διάβασα, αποτέτοιε μου, κατά τη ταπεινή μου άποψη είναι αυτό που λέει το εργαλείο. Ο υποκριτικός αντιρατσισμός! Κάτι σαν το φερετζέ του πούστη που λέμε δηλαδή. Το πρόσχημα , με άλλα λόγια.
Κάποιοι κοπτόμεθα για το καημένο τον Αλβανό, ευκολότατα όμως "στολίζουμε" καταλλήλως το "βλαχαδερό" με τη περίεργη προφορά. Οσο για τη "μαγκιά" του Ελληνα απέναντι στούς μετανάστες, δε πιστεύω ότι είναι φαινόμενο γενικό, και πάντως λιγότερο διαδεδομένο, απ΄την απαξίωση με την οποία συμπεριφερόντουσαν στά "δουλάκια" τους, κάποιες "καλές" ελληνικές οικογένειες, σε παλαιότερες εποχές, τότε που κάθε "καλό" σπίτι διέθετε και την "υπηρεσία" του! Εκεί να δείς κοινωνικό ρατσισμό και "μαγκιά"!
Ασχετα με τα παραπάνω, είναι πολύ καλό που κάποια κείμενα, και κάποια έργα, σαν αυτό που αναφέρεις, προσπαθούν να ευαισθητοποιήσουν τους ανθρώπους ενάντια στον ρατσισμό. Κάθε μορφής.
Μα και "οι υπηρεσίες" στα παλιά σπίτια των "καλών οικογενειών" οπως λες, πάλι μετανάστες ήτανε. Δεν έχει σημασία που ήταν εσωτερικοί μετανάστες και όχι από κάποια άλλη χώρα. Ο ρατσισμός απέναντι στην έννοια μετανάστης υπήρχε από πάντα.
Πάντως αν μέσα από το ποστ και τα σχόλιά μου, φάνηκε μια κάπως υπέρμετρη και υπερβολική υπεράσπιση απέναντι στους μετανάστες, θέλω να διευκρινίσω ότι δεν ήταν στους στόχους μου.
Ουτε καν ο κοινωνικοοικονομικός τους ρόλος
ο έλληνας αγρότης είναι ανθρωπος ο φιλλιπινέζος γιατρός είναι άνθρωπος ο αλβανός εφοπλιστης είναι άνθρωπος
Δημοσίευση σχολίου