DAYS OF DARKNESS

Μουζικα

Κυριακή 26 Ιουλίου 2009

ΣΑΜΓΟΥΕΡ

κάπου υπάρχει ένα μέρος. εκεί. ένα μέρος που το έχουν όλοι οι χάρτες και όμως αν ψάξεις να το βρεις θα χαθείς μέσα σε έναν κυκεώνα δρόμων, ακτογραμμών και οροσειρών. και όμως υπάρχει. και νιώθεις μια ακατανίκητη έλξη, μια φλογερή επιθυμία να περπατήσεις στα χώματά του και να οσφρανθείς τον παράξενο αέρα του. και ένα πρωινό - ενδέχεται να είναι και απόγευμα προς το σούρουπο - παίρνεις την απόφαση. και λες δυνατά για να σε ακούσεις ¨θα πάω. έφυγα¨. και ξεκινάς τις ετοιμασίες. και καθώς παρακολουθείς από το παράθυρο τον ήλιο να βάφει με όλα τα χρώματα του κόσμου τον ουρανό της πόλης σου, καθώς το αεροπλάνο απογειωνεται μεταφέροντας προσδοκίες και όνειρα και το βλέπεις να φεύγει αφήνοντας πίσω του την αχλή του πρωινού, κάνεις σχέδια για το δικό σου ταξίδι. για το που θα βρίσκεσαι την ανατολή, την ώρα που στο λιμάνι ο πρώτος - ή τελευταίος - καπετάνιος πίνει την τελευταία γουλιά από τον καφέ του πριν σαλπάρει και οι κουρασμένες από τα αγκομαχητά της νύχτας κυράδες επιστρέφουν στα υπόγεια δωμάτιά τους. για ένα μεσημέρι που τα τζιτζίκια θα έχουν στήσει την πιο φάλτσα χορωδία που έχεις ακούσει και θα λικνίζεσαι νωχελικά χωμένος μέσα στην αιώρα σου. για ένα σούρουπο που ο ήλιος θα εκτελεί ένα αξιοζήλευτο μακροβούτι αφήνοντας πίσω του μια παλέτα χρωμάτων και εσύ θα αποτελειώνεις ένα στριφτό καθισμένος πάνω στο ίδιο βραχάκι που πιο πριν μάζευες πεταλίδες. και μαζεύεις βιβλία, φορτώνεις μουσικές, χώνεις μέσα στο σάκο διαφόρων ειδών εξαρτήματα και όλα αυτά με απόλυτη ηρεμία. γιατί το ξέρεις πως η καλύτερη στιγμή είναι αυτή. η στιγμή πριν. που τα όνειρα είναι ακόμα απραγματοποίητα.

Πέμπτη 23 Ιουλίου 2009

μάχη




για πάντα

Τετάρτη 22 Ιουλίου 2009

ΟΔΗΓΟΣ ΕΠΙΒΙΩΣΗΣ - ΣΥΜΒΟΥΛΗ Νο 573

αν βρεθείτε σε μέρος όπου δεν υπάρχει κάτι φαγώσιμο και πεινάτε του κερατά, μπορείτε κάλλιστα (αυτό έτσι γράφεται;) να φάτε τα πετσάκια που βρίσκονται περιφερειακά των νυχιών σας. σε πιο μεγάλες πείνες προτείνεται - αν και δεν συνιστάται γιατί χαλάει τα δόντια - να φάτε και τα νύχια σας.

Πέμπτη 16 Ιουλίου 2009

είμαι ένα πανέμορφο γλαροπούλι της δροσερής αυγής. δυστυχώς δεν μου μάθαν να πετάω καλά ακόμα. έτσι, αντί να μεταναστεύσω στον τόπο που χιονίζει μπουρμπουλήθρες, ξέμεινα εδώ παρέα με αυτόν τον άγευστο ιούλιο . τρέφομαι με τον τρόμο που μου προκαλεί κάθε χαραυγή και ξεδιψάω με άσπρα φεγγάρια ανακατεμένα με πολύχρωμα υγρά σε κάθε λογής ποτήρια. με το χάραμα κουλουριάζομαι στις φτερούγες μου, που αδυνατούν να μου προσφέρουν μια υποτυπώδη στάλα δροσιάς. μην διαθέτωντας πτητική ικανότητα, γκρεμοτσακίζομαι κάθε πρωί και κάθε απόγευμα από τη φωλιά μου και περπατάω με γελοίο τρόπο κουνώντας ταυτόχρονα τα φτερά μου, μήπως και τραβήξω την προσοχή των περαστικών τρολ και μου δώσουν σημασία αποφεύγοντάς με. τα μεσημέρια μαζεύω τους αόρατους φίλους μου και ταξιδεύουμε πάνω σε ιπτάμενα παρεό. ο αέρας μας τρυπάει τα ρουθούνια με μυρωδιές από εξωτικά φρούτα και θαλασσινό αεράκι, αλλά στο τέλος καθώς ξυπνάω ιδρωμένος μου μένει μόνο μια άνοστη γεύση από τριμμένη κιμωλία. προχθές στον υπνο μου είδα ότι βρισκόμουν καταμεσής στο πέλαγος και ψάρευα παραισθησιογόνα μανιτάρια.



(μπλάντυ )



(ξανά το ίδιο)



Τρίτη 14 Ιουλίου 2009

ΠΑΡΗΓΟΡΙΑ (ΣΤΟΝ ΑΡΡΩΣΤΟ)

μου δώσαν διορία μέχρι το σεπτέμβρη. μετά τον πούλο. θα πρέπει τώρα εγώ να κάτσω να γαμηθώ ολίγον για να προλάβω τις ημερομηνίες. ε και τι έγινε; πρωί απόγευμα μπροστά στο πι σι και οι ώρες θα κυλάνε υπέροχα..

μάλλον δεν θα πάω πουθενά φέτος. ε και τι έγινε; θα ασπαστώ το δόγμα που λέει ότι η πόλη είναι πιο όμορφη άδεια κτλ..

ο καινούργιος δίσκος των μπαϊρούτ δεν μου άρεσε καθόλου. θα μου πεις με τέτοιο εξώφυλλο έπρεπε να το ψυλλιαστώ. ε και τι έγινε; θα ακούω τα παλιά ξανά και ξανά..

τέρμα και το αλκοόλ. τουλάχιστον για ένα διάστημα. πάει μας το κόψαν και αυτό. το άλλο είναι κομμένο εδώ και καιρό οπότε τι μένει τώρα δεν ξέρω. ε και τι έγινε; τουλάχιστον μπορώ ακόμα να δημιουργώ δαχτυλίδια καπνού.. (και στη δουλειά χε χε..)


και οι ώρες κυλάνε υπέροχα..

Τετάρτη 8 Ιουλίου 2009




γεια σου κύριε αχινέ! είπε το μικρό παιδί. συγνώμη που σε έβγαλα από τη θάλασσα, αλλά ήθελα να σε δω λιγάκι, να παρατηρήσω πως κινούνται τα αγκάθια σου και θα σε ξαναρίξω μέσα στη θάλασσα να ζήσεις. για λίγο, θα σε βάλω μεσα στο κουβαδάκι μου που έχει νερό για να μην πεθάνεις. κοίτα, σου έχω βάλει και πετρούλες και λίγη άμμο για να φτιάξω το φυσικό σου περιβάλλον. για πες μου κύριε αχινέ, από που είσαι; από εδώ; και εγώ νόμιζα πως θα έχεις έρθει από κάπου πολύ μακριά και πως θα ταξιδεύεις συνέχεια. τι; δεν έχεις πάει ποτέ πουθενά; πως γίνεται αυτό; α, επειδή είσαι σφηνωμένος πάνω σε αυτόν τον βράχο; τι κρίμα! μήπως θέλεις να πάμε παρέα κάπου; ωραία, μείνε μέσα στο κουβαδάκι μου που έχει νερό για να μην πεθάνεις και μαζί θα ξεκινήσουμε να γυρίσουμε τον κόσμο! εντάξει;

Τετάρτη 1 Ιουλίου 2009

ΜΠΛΑΚ

..και όταν χαράζει

ερχεται

η σκοτεινιά..