DAYS OF DARKNESS

Μουζικα

Πέμπτη 24 Σεπτεμβρίου 2009


δεν υφίσταται η λέξη πάντα. δεν υπήρχε, δεν υπάρχει και δεν θα υπάρξει ποτέ.

η λέξη αυτή είναι τα δαχτυλίδια καπνού από ένα τσιγάρο ξεχασμένο στο τασάκι που καίει άσκοπα. είναι το μπαλόνι που ξέφυγε από τη μικροσκοπική χούφτα ενός παιδιού και ταξιδεύει στον ουρανό προς άλλους τόπους μακρινούς. είναι το ρούμι που έχει απομείνει στο ποτήρι λίγο πριν ο μπάρμαν σου ανακοινώσει ευγενικά ότι το μαγαζί κλείνει. πάντα. ψεύτικη λέξη. γεμάτη ψευδαισθήσεις και υποσχέσεις που δεν πρόκειται να εκπληρωθούν ποτέ. τρυπώνει παντού. από τα πολυτελή διαμερίσματα φωτισμένα από τεράστιους πολυέλαιους και στρωμένα με πανάκριβα χαλιά, μέχρι τα πιο μικρά, υγρά και σκοτεινά υπόγεια. μοιάζει με άστεγο γεράκο, που σέρνει το βρώμικο σαρκίο του στους ομιχλώδης δρόμους μιας μητρόπολης και που δεν ζητάει ούτε απαιτεί τίποτα (ή που δεν έχει να δώσει τίποτα). είναι η κούραση που τρέφει τους βραδινούς εφιάλτες, αυτούς που σε κάνουν να ξυπνάς ιδρωμένος με έναν κόμπο στο στομάχι και να τρέχεις στο μπάνιο να ρίξεις νερό στο πρόσωπο, μήπως και καθαριστούν τα όνειρα και γίνουν πιο ανώδυνα.



η λέξη πάντα είναι μια θεατρική παράσταση χωρίς κοινό.

ανύπαρκτη.






στον Β. (και ας μη το διαβάσει ποτέ)

Τετάρτη 23 Σεπτεμβρίου 2009

QUESTIONS



young girl customer: excuse me sir do you have soul?

Rob Gordon: well that all depends..

Τρίτη 22 Σεπτεμβρίου 2009

κεφάλι.

μοιάζει με cheese shop.

άλλες φορές γεμάτο με φρέσκα προϊόντα έτοιμα να παραληφθούν από χαμογελαστούς πελάτες.

και άλλες φορές άδειο..




Δευτέρα 21 Σεπτεμβρίου 2009

TELL ME WHY I LIKE SUNDAYS (σιγά τον τίτλο..)


οι κυριακές είναι αποθήκες των θα και των ίσως και των ναι και των αόρατων προσμονών. είναι οι κάφτρες των ατελείωτων στριφτών τσιγάρων που τα ξεχνάς στο τασάκι και σβήνουν μόνα τους. είναι τα αυτιά που λαμβάνουν αδιάφορα ραδιοφωνικά σήματα. οι κυριακές εισέρχονται σε ντι βι ντι πλέηερ και γκρεμοτσακίζονται από το χείλος φλιτζανιών διπλού (και τριπλού) ελληνικού καφέ. ενίοτε κολλάνε στο κατακάθι του. ατενίζουν εξώφυλλα βιβλίων που δεν έχουν το κουράγιο να διαβαστούν. αρνούνται να νιώσουν την παραμικρή πίεση στο στήθος τους και λουφάζουν σε ξένα γέλια και σε δωμάτια που μυρίζουν εντομοαπωθητικό. οι κυριακές υποκρίνονται αυτό που δεν υπάρχει και κουβαλάνε ένα αβέβαιο χαμόγελο.

οι κυριακές είναι ψεύτικες μέρες.

Κυριακή 13 Σεπτεμβρίου 2009

AUTUMN WRITING


τα φθινοπωρινά σαββατόβραδα φοράω τα καλά μου κουρέλια και σουλατσάρω βραχνιασμένος. τα φθινοπωρινά σαββατόβραδα τα μάτια μου γυρνάνε ανάποδα σε μια επικίνδυνη προσπάθεια να κοιτάξουν το μέσα του εγκεφάλου μου. τα φθινοπωρινά σαββατόβραδα ισσοροπώ σε ετοιμόρροπα μπαλκόνια αναπνέοντας απαγορευμένες αναθυμιάσεις αλκοόλης. τα φθινοπωρινά σαββατόβραδα θυμάμαι όλα αυτά που θα γίνουν και ένα ρίγος διαπερνά τον οισοφάγο μου. τα φθινοπωρινά σαββατόβραδα παίζω σκάκι με ξεφτισμένα πούλια και κερδίζω όταν μου αποσπάω την προσοχή. τα φθινοπωρινά σαββατόβραδα η άψυχη βροχή μου λερώνει τα τζάμια και εγώ πετάω το άζαξ στα σκουπίδια. τα φθινοπωρινά σαββατόβραδα ρίχνω κλεφτές ματιές πίσω από τα περίπτερα και οι πιτσιρικάδες με πετροβολούν αποκαλώντας με κλέφτη της καθημερινότητας. τα φθινοπωρινά σαββατόβραδα συμμετέχω σε συζητήσεις που δεν έγιναν ποτέ και προσμένω αυτά που δεν πρέπει. τα φθινοπωρινά σαββατόβραδα κυλιέμαι σε απεριποίητα γρασίδια παρακολουθώντας τα κατορθώματα καλοπληρωμένων ηρώων. τα φθινοπωρινά σαββατόβραδα κοιμάμαι χωρίς να κάνω έρωτα με το πάπλωμά μου και νιώθω τα αγκομαχητά ευτυχισμένων εραστών. τα φθινοπωρινά σαββατόβραδα φοράω τα ακουστικά στα αυτιά. και σκοτώνω ήδη πεθαμένα κουνούπια.



(i'm all alone i smoke my friends down to the filter
but i feel much cleaner after it rains)

Τετάρτη 9 Σεπτεμβρίου 2009

ΝΑΔΑ


τις ώρες της νυχτερινής απραξίας ένας φάρος εκπέμπει άψυχα φωτεινά σήματα



ίσως οι ράγες να μην περιμένουν το επόμενο τρένο για το κάπου



πάρε με τηλέφωνο(σε παρακαλώ..;)



ορμονικές εκρήξεις κιτρινισμένων ενθυμήσεων



τότε που θα ίσως δεν αν..



αδιαφανή ψέμματα προς ανώδυνη αποφυγή




Πέμπτη 3 Σεπτεμβρίου 2009


πως


είναι


να


νιώθεις;



εγώ




ξέχασα..