DAYS OF DARKNESS

Μουζικα

Πέμπτη 5 Μαρτίου 2009

ΠΟΥΛΟΒΕΡ

έχω ένα κουβάρι μέσα στο κεφάλι μου. αν ήξερα να πλέκω θα μπορούσα να φτιάξω από δυο πουλόβερ για κάθε περιπλανώμενο μεθυσμένο διαβάτη αυτής της πόλης. ένα για τη μέρα, ένα για τη νύχτα. να τα φοράει συνέχεια, να τα μπερδεύει μεταξύ τους, να γεμίζουν θηλειές και κόμπους, να έχουν σημάδια από κάφτρες. και αν τύχει, να τα βάζει και στο πλυντήριο καμιά φορά. για να νομίζει οτι αλλάζει κάτι. όχι όμως στους τριάντα. στους εξήντα. και ας κινδυνεύει ο πλανήτης. με τον πλανήτη της ψυχής μας τι θα κάνουμε; με τους πάγους των εντοσθίων μας; με τις χελώνες που κολυμπάνε μέσα στο σάλιο μας; με τα πανύψηλα τροπικά δέντρα του μυαλού μας; δεν έχω και γάτα να της το δώσω το κουβάρι μου να παίξει μαζί του, να το κυλάει σε όλο το πάτωμα, να το ζαλίσει μπας και το εκνευρίσει και πει να ξεμπερδευτεί από μόνο του, γιατί αν περιμένει από εμένα δεν θα δει χα'ί'ρι. δεν έχω γάτα, μόνο κάτι βρωμοπεριστέρια ακούγονται από έξω τι μπορούν να κάνουν και αυτά. αύριο μόλις ξυπνήσω θα πάω να αγοράσω τσιγγελάκια, να μάθω σταυροβελονιά και να σου ρθω με καινούργιο κασκόλ από αυτά με τα κρόσια να με τυλίξεις μέσα του γιατί έρχεται η άνοιξη και πρέπει να είμαι όμορφος.




ποια μοτοκούζι ρε φίλε, εδώ δίπλωμα για παπάκι δεν έχουμε. ούτε καν ποδήλατο (αυτό το λάστιχο πότε θα το φτιάξω άραγε;). όσο για το βόλβο δεν είμαστε για τα κυβικά του..

άσε, ας περιμένει λίγο το τέλος του κόσμου

19 σχόλια:

Masterpcm είπε...

Κι άλλος για τα μάλλινα βλέπω...

Κασκόλ και πουλόβερ είναι πολυφορεμένα, κάτι σε παλτό για να βρεί εφαρμογή στην προσπάθεια να ζεστάνεις και να λιώσεις τους πάγους σου, άσε που τσάμπα ο κόπος δηλαδή, αλλά μην νομίσει και το μέσα σου πως θα μείνει ατάραχο το έξω σου.

Έτσι για να ξέρουμε ποιός έχει το πάνω χέρι και το κάτω πόδι δηλαδή.

Ναί μπορεί να περιμένει το τέλος του κόσμου.

(Με το ποδήλατο μωρέ, θα πάς στην αποκάλυψη);;

Μην κάνεις κανένα αστείο και φτιάξεις το λάστιχο...

βιολιστης στη στεγη είπε...

Σε καταλαβαίνω...
Κι' εγώ κουβάρι έχω στο κεφάλι μου.
Και δε ξεμπλέκει με τίποτα το άτιμο, άς έχω και τρείς γάτες.
Ας πλένω και στούς τριάντα...

Ανώνυμος είπε...

Τώρα που αρχίζει να ξεφτίζει ο χειμώνας όσοι φοράνε ακόμα τα πουλόβερ θέλουν και μένουν μπερδεμένοι. Είναι που δεν ξέρουν να υπάρχουν αλλιώς.Και διασκεδάζουνε τον πάτο τους.Απ' αυτούς είστε ή απ'τους άλλους;

Εγώ ως απλό πουλόβερ μιλάω.
(που (μ)πλέχτηκε μόνο του)

Ανώνυμος είπε...

A,πάρτε κι αυτό που το'χα καβάτζα άσχετη:
http://www.youtube.com/watch?v=juE-j_G9Juo&feature=related

(Βασικά εκείνη τη διαφήμιση με το purlan έψαχνα αλλά..τζίφος..)

Sanity Loss Era είπε...

Κυριε αποτετοιε μου, αχ κυριε αποτετοιε μου, αχ και να ξερατε...

Ανώνυμος είπε...

Κουβάρι ακούω κύριε αποτέτοιε...
Καλό ξέπλεγμα.
:)

Καλώς σε βρίσκω.

Spy είπε...

Εγώ πάντως, απ' ότι βλέπω και στο άβατάρ σας, όμορφος είσαστε ήδη.

(Κι όποιος πει το αντίθετο να τον στείλετε στο βλογ μου να του κάνω τη μούρη κρέας!)

naya είπε...

Βαλτο σους 90 με προπλυση.(θα στενεψει)

Ανώνυμος είπε...

Γειάσας αποτέτοιε μας...αααχ εμείς να δείτε κουβάρια και κουβαράκια που έχουμε στο μυαλό μας και που δε λένε να ξεμπερδευτούν με τίποτε...δεν είστε ο μόνος μη σκάτε λοιπόν!φιλάκια!.....

Σικελια είπε...

Το ποδήλατο λέω να το φτιάξεις. Να το παίρνεις και να κάνεις χιλιόμετρα. Βοηθάει τις σκέψεις να ξεμπλέκονται. Λιγάκι, αλλά καλοδεχούμενο.

Όσο για το τέλος του κόσμου... Μπορεί να περιμένει.

kanenas είπε...

Καλώς σε βρήκα σύντροφε.
Κι εγώ δεν ήμουν στους 100
και στεναχωρήθηκα!!!

kanenas είπε...

Sorry. Για άλλον πήγαινε αυτό το σχόλιο.
Πάντως αν θέλεις να κάνεις δίχρωμο πουλόβερ, να σου δώσω και το δικό μου κουβάρι!

aKanonisti είπε...

Είσαι όμορφος και χωρίς κασκόλ...
αλλά είσαι Στουπιντ γμτο....
(για αυτό θα βγάλεις την πέμπελη... με το κασκόλ...καημενε στουπιντούλη)

:-))))

rosie είπε...

Να σας πω... τη λύση αντί να το ξεμπερδέψετε να το κόψετε την έχετε σκεφτεί;;;;


:) :)

Coco είπε...

τέλος τα κασκόλ και τα μάλλινα!
αντιανεμικό και ποδήλατο!

(έχω και γάτα που λιάζεται!)

demetrat είπε...

στους τριάντα κι οχι από οικολογική διάθεση ,αλλα στους εξήντα θα γίνει ύφασμα.
Άν σε βολεύει όμως κάτι σε πιγκιασμένο μάλλινο μικρό, και ενενήντα μη σου πω.
δ

Το εργαλείο είπε...

Mου ήρθε στο μυαλό αυτή η σκηνή από τον κύκλο των χαμένων ποιητών με το ποιήμα (δεν θυμάμαι ποιανού) που ήταν για ένα μικρό κουβερτάκι με το οποίο προσπαθούσε να καλύψει όλο τον κόσμο.

ο αποτέτοιος είπε...

χρόνος, διάθεση, ψυχολογία, κούραση, αγωνίες, όλα ένα κουβάρι.




το βλογ αργεί.

Sanity Loss Era είπε...

Οποιος βιαζεται, λασπες και σκατα πατει.