DAYS OF DARKNESS

Μουζικα

Τετάρτη 23 Ιουλίου 2008

ΟΥΦ! (ΑΝΑΣΤΕΝΑΓΜΟΣ)


λοιπόν! ας βάλουμε τα πράγματα στη θέση τους. (όσο γίνεται δηλαδή)


όσα έγραψα στο προηγούμενο ποστ, είχαν να κάνουν με ανησυχίες και προβληματισμούς που με παιδεύουν τον τελευταίο καιρό και εξαιτίας των οποίων είμαι κάπως. δεν έχουν σχέση (τουλάχιστον άμεση) με το πως πέρασα στις μικρές και λίγες διακοπές που έκανα. εκεί πραγματικά πέρασα ωραία και το ευχαριστήθηκα αρκετά. όμως έγινε το εξής: οι προβληματισμοί αυτοί τρύπωσαν κατά λάθος στο σακίδιό μου την ώρα που έφευγα και έτσι τους πήρα μαζί μου χωρίς να το θέλω. παρόλα αυτά δεν με ενόχλησαν ιδιαίτερα. τους άφησα να βολτάρουν ανενόχλητοι και έτσι ήμασταν όλοι ευχαριστημένοι. αυτοί πήγαιναν από εδώ και εγώ από εκεί. ένιωθα την ύπαρξή τους αλλά μέχρι εκεί. έλα όμως που στην επιστροφή έκανα το λάθος να τους πάρω μαζί μου με το ζόρι για κάποιο λόγο που ούτε και εγώ τον κατάλαβα. και αυτοί θυμώσανε. πολύ. και μια μέρα μετά την επιστροφή μου την πέσανε κανονικά. αλλά κανονικά όμως! και με βρήκανε απροετοίμαστο.


ευτυχώς οι συζητήσεις που έκανα με δυο πολύ αγαπημένα πρόσωπα με βοηθήσανε πολύ. ευχαριστώ Γ. ευχαριστώ Φ.


πάμε για άλλα


επίσης σόρυ που δεν απάντησα τόσες μέρες στα σχόλιά σας στο προηγούμενο, αλλά να...



και για να ελαφρύνω το κλίμα σε αυτό το μπλογκ ορίστε τρεις αναμνήσεις από τις διακοπές.




ΑΝΑΜΝΗΣΗ 1η. (κακή)

τα ποδια μας ήτανε βρεγμένα από το κύμα. οι μελιτζάνες μόλις είχανε κοπεί προσεχτικά σε φέτες από την εκπληκτική μεζεδοφτιάχτρια Σ. τα πα'ι'δάκια περιμένανε υπομονετικά, πασπαλισμένα με διάφορα μυρωδικά, την ώρα που θα απλώναν την αρίδα τους στη σχάρα. τα κάρβουνα ήτανε σχεδόν έτοιμα. και εκείνη την ώρα μια απόκοσμη φωνή ακούγεται:


ΓΙΑΤΊ ΑΝΆΒΟΥΤΕ ΦΩΤΙΑ ΡΕ ΠΑΙΔΙΑ;;;;;;;


- εντάξει κύριε μην κάνετε έτσι δίπλα στο κύμα είμαστε δεν υπάρχει πρόβλημα τα ελέγχουμε όλα και

- ΤΙ ΕΛΕΓΧΕΤΕ ΡΕ ΠΑΙΔΙΑ ΠΛΑΚΑ ΜΑΣ ΚΑΝΕΤΕ; ΛΑΧΤΑΡΙΣΑΤΕ ΕΝΑ ΟΛΟΚΛΗΡΟ ΧΩΡΙΟ!

- από που φαινεται η φωτιά δηλαδή; και εντάξει μια μικρή φωτιά έχουμε δεν

- ΝΑ ΣΟΥ ΠΩ ΕΓΩ ΑΠΟ ΦΑΙΝΕΤΑΙ! (βγάζει το κινητό και παίρνει κάποιον τηλέφωνο) ΕΛΑ ΕΔΩ ΚΑΠΟΙΟΙ ΚΑΤΑΣΚΗΝΩΤΕΣ ΕΧΟΥΝΕ ΒΑΛΕΙ ΦΩΤΙΑ ΣΤΗΝ ΠΑΡΑΛΙΑ! ΣΤΕΙΛΕ ΑΜΕΣΩΣ ΤΗΝ ΠΥΡΟΣΒΕΣΤΙΚΗ! ΝΑ ΕΡΘΕΙ ΑΜΕΣΩΣ! ΑΜΕΣΩΣ ΣΟΥ ΛΕΩ! (και φεύγει)


κάγκελο εμείς και στο καπάκι σκάνε ακόμα δυο τύποι πιο ήρεμοι αλλά στο ίδιο κλίμα:


- μας λαχταρήσατε ρε παιδιά τι είναι αυτά. . . και κτλ κτλ κτλ


τελικά τη σβήσαμε τι να κάνουμε και απομείναμε εμείς και το ξενέρωμα που φάγαμε


και για να εξηγηθώ: εγώ διακοπές πήγα στην πελοπόνησο (ναι αυτή με τις περσινές φωτιές). τη φωτιά την ανάψαμε πέντε μέτρα μακριά από το κύμα, και περίπου εκατόν πενήντα μέτρα μακρια από τα πεύκα κάτω από τα οποία είχαμε κατασκηνώσει. εγώ καταλαβαίνω τον πανικό τον κατοίκων και την φρίκη που περάσαν πέρυσι. και αφού είδανε φωτιά καλά κάνανε και τρέξανε. αλλά το θέμα είναι ότι όταν έρχεσαι και βλέπεις ότι δεν υπάρχει κίνδυνος δεν συμπεριφέρεσαι τόσο ακραία. και επίσης πιστεύω απόλυτα και΄βάζω το χέρι μου στη φωτιά (ωχ τι είναι αυτό που είπα τώρα) ότι αν δεν γινόταν αυτό το περσινό κανείς δεν θα έδινε σημασία στη φωτιά μας.

τελικά το μόνο που έμεινε ήταν ένα ερωτηματικό φτιαγμένο από μελιτζάνες πάνω στην άμμο




ΑΝΑΜΝΗΣΗ 2η (αστεία)

αποφασίζουμε βόλτα με το αμάξι. μουσικούλα, ανοιχτά παράθυρα, όλα ωραία. και περνάμε από το χωριό φιλιατρά. για μια στιγμή! με γελούν τα μάτια μου; μήπως διακτινίστηκα κατά λάθος στο παρίσι και δεν το κατάλαβα; μήπως από μια διαβολική συνωμοσία το παρίσι σηκώθηκε, πήρε τον οματιόν του και κατέφτασε στην δροσάτη πελοπόνησο για τις διακοπές του; μα τι είναι αυτό που ξεπροβάλει μπροστά μου με τόση περηφάνια;


και ναι στη μέση του χωριού καμαρωτός σαν γύφτικο σκεπάρνι έστεκε ο πύργος του άιφελ. έντάξει όχι τόσο ψηλός όσο ο κανονικός αλλά το είχε το ύψος του. τι κρίμα που δεν είχα μηχανή να τον αποθανατίσω! μα πόσο κιτς μπορεί να γίνουν κάποιοι!





ΑΝΑΜΝΗΣΗ 3η (δυνατή)

απόγευμα και ως συνήθως αράζουμε στις αιώρες. η θάλασσα ακούγεται πολύ φουρτουνιασμένη και πέφτει η ιδέα να πάμε για παιχνίδι με τα κύματα. πηγαίνουμε και βλέπουμε κάτι κύματα βουνά. (εντάξει δεν έχω κάνει στα καράβια και προφανώς δεν έχω δει κύματα βουνά αλλα και αυτά ήταν κάπως). ορμάμε μέσα αλλά που! σε έπαιρναν και σήκωναν χωρίς να το καταλάβεις. η μεζεδοφτιάχτρα Σ. που αναφέρθηκε και παραπάνω βέβαια δεν ένιωθε και κολυμπούσε σαν να μη συμβαίνει τίποτα. οι υπόλοιποι σαν γνήσιοι φλώροι παίζαμε πιο έξω. και σε κάποια στιγμή αρχίζει ο ήλιος να κατεβαίνει και να θέλει να βυθιστεί μέσα στα κύματα. και δώστου τα κύματα να σκάνε και δώστου ο ήλιος να βυθίζεται και να βάφει τον ουρανό με όλα τα χρώματα του κόσμου και εσύ να μη θες να ξεκολήσεις το βλέμα σου από το θέαμα που σου προσφέρεται απλόχερα.



επειδή μου ήρθε γράφω και ένα απόσπασμα από το βιβλίο του σελίν "ταξίδι στην άκρη της νύχτας":

" τα δειλινά σε αυτήν την αφρικανική κόλαση αποδεικνύονταν σπουδαία. δεν τα γλίτωνες με τίποτα. τραγικά, κάθε φορά, σαν πελώριοι φόνοι του ήλιου. μια τεράστια μπλόφα. μόνο που παραήταν πολύς θαυμασμός για ένα μόνο άνθρωπο. ο ουρανός παρήλαυνε επί μια ώρα, πιτσιλισμένος μέχρι τρέλας σ' όλο του το μήκος από πορφύρα, κι έπειτα το πράσινο έσκαγε σαν πυροτέχνημα ανάμεσα στα δέντρα κι ανέβαινε όλο τρεμάμενες γραμμές απ' το έδαφος ίσαμε τα πρώτα αστέρια. έπειτα, το γκρίζο κυρίευε πάλι ολόκληρο τον ορίζοντα και μετά ξανά το κόκκινο, ένα κόκκινο κουρασμένο όμως, κι όχι για πολύ. έτσι τέλειωνε."



και μερικοί στίχοι από το τραγούδι του λουκιανού κηλαηδόνη 17 amaryllidos str blues. δυστυχώς επειδή το έχω μόνο σε βινύλιο δεν μπόρεσα να το βρω για να το ποστάρω:


"πράσινο, βαθύ πράσινο

βαθύ μπλε, βαθύ μωβ

πράσινο, γαλάζιο πράσινο

γαλάζιο μπλε, γαλάζιο μωβ


ροζ, κόκκινο ροζ

μωβ ροζ, μωβ μπλε


πράσινο, γαλάζιο πράσινο

γαλάζιο μπλε, γαλάζιο μωβ"



11 σχόλια:

Spy είπε...

Σας καλωσορίζω και πάλι στη γειτονιά, και δηλώνω ευτυχής που σας ξαναβρίσκω αρτιμελή (μια τρομάρα την πήραμε...)

Νομίζω πως άν έπρεπε να βάλετε μόνο μια λέξη τίτλο, σε αυτό εδώ το Μπεν Χουρ post σας, θα ήταν:
μωβ!

aKanonisti είπε...

Καλώς ήρθατε από τα μικρά Παρίσια!!!
Ο μίνι πύργος του Αιφελ είναι παγκοσμίως γνωστός... Απορώ γιατι απορίσατε...
Η συμπεριφορά του ντόπιου.. μου φαίνεται κάπως ενοχική... Μάλλον είχε κάψει το δικό του δασικό αγροτεμάχιο και τώρα που θα το κτίσει θέλει να έχει κοντά το εναπομείνον ξένο δάσος..
Αφού δεν έφερε πυροσβεστήρα από το αμαξί του... να νιώθετε τυχεροί...
Και ένα τραγουδάκι για το τέλος...

http://www.youtube.com/watch?v=06MPvkpzih4

ο αποτέτοιος είπε...

spy, καλώς σας βρήκα! (ελπίζω να μη σας τρόμαξα πολύ)

λέτε να τον αλλάξω τον τίτλο;



ακανόνιστη, εγώ αυτήν την σιδερένια καγκουριά ύψους περίπου τριάντα μέτρων δεν την ήξερα και έπαθα σοκ.μα είναι δυναμόν!
θενκς για το τραγούδι. υπονοείτε και εσείς κάτι για τον τίτλο;

Παπίτσα είπε...

Ομολγουμένως ούτε εγώ ήξερα για τον πύργο. Μήπως ήταν ο Πύργος Ηλειάς; (τραγικό χιούμορ).

Δεν πειράζει αποτέτοιε που άναψες ψωτιά δίπλα στο κύμα. Έχουμε ψήσει και σε χειρότερα μέρη τα σουβλάκια μας και τις κιθάρες μας!

Καλωσήρθες!

ο αποτέτοιος είπε...

εσείς δηλαδή ψήνετε και τις κιθάρες σας; μήπως τις αλατοριγανομπουκοβοδεντρολιβανοπιπερολαδώνετε κιόλας πριν;

Spy είπε...

Σας πειράζει να ξαναπάμε εκεί μαζί, να κάψουμε τη σωρό του blog μου τώρα που αυτοκαταστράφηκε;

neni είπε...

Ωραία αισιόδοξη ανάρτηση..ίσως από τις πιο ωραίες που έχεις κάνει!Πάντως είναι απολαυστική!
Σε χαιρετώ φίλε μου!

pinos είπε...

χερομε για εσενα.
και κιτα το νου σου!!!!
αν ξαναγηρισουν αυτες η κακες σκεψης που σε στεναχορουν.
παρε τιν ποιο καλι,τιν ποιο αγαποιμενι σου σκεψη.
φαντασου το ποιο τρελο πραγμα που θες να κανις.
γηνε ο ηροας στον δικο σου κοσμο
και ολες αυτες η κακες και αρνιτικες σκεψης αμεσος τρομοκρατιμενες θα εξαφανιστουν

neni είπε...

Την καλημέρα μου!!Ελπίζω να είσαι καλά ΚΑΙ σήμερα!!Θετική διάθεση και μεγάλο χαμόγελο!!!!

ο αποτέτοιος είπε...

κατάσκοπε, τι είναι αυτά που ακούω; έγινε το μοιραίο; τρέχω να δω!


νενι, σας τρόμαξα τόσο πολύ και ήρθατε δυο απανωτές φορές να με επισκεφτείτε;


πινος, βασικά οι κακές σκέψεις μόνο που βλέπουν την ανορθογραφία σας τρομάζουν και το
βάζουν στα πόδια!
:)

ο αποτέτοιος είπε...

θα σας παρακαλούσα τώρα όλους να περάσουμε στο αποπάνω ποστ για να θρηνήσουμε το μακαρίτη. ευχαριστώ.