1. TO ACT

μια κυριακή πρωί βρέθηκα σε ένα υπόγειο μαζί με άλλα 11 άτομα να χτυπιέμαι στα πατώματα, να χοροπηδάω ακούσια, να αγγίζω σώματα ιδρωμένα, να ιχνηλατώ συμπεριφορές. έκτοτε, χάνομαι μέσα σε αλήθειες και ψέμματα, σε διαταγές και σε αστεία, σε δυνατές φωνές και σε έντονες σιωπές, σε ακράτητα γέλια και σε βουβά κλάματα, σε συγκινησιακές παρορμήσεις και σε ανυπόφορες αδυναμίες. μούσκεψα άπειρα τι σερτς, κυλίστηκα εκατομύρια φορές σαν μωρό παιδί και σαν ογδοντάχρονος, γνώρισα πολλά και διαφορετικά σώματα (μαζί με αυτά και το δικό μου), σημαδεύτηκα από ουλές, μύρισα ιδρώτες και θέλω. βρέθηκα σε σκοτεινά δωμάτια να παλεύω με το εγώ μου, πέταξα πάνω από πανέμορφα μέρη, αποχαιρέτισα άπιστες γυναίκες και καρδιακούς φίλους, πολέμησα άγριες φυλές σε απέραντα λιβάδια και αντιμετώπισα στυγνούς εγκληματίες στα σκοτεινά σοκάκια μεγαλουπόλεων, βρέθηκα στην προβλήτα ενός λιμανιού να ξερνάω υποσχέσεις και αντίο σε μια αγαπημένη, αγάπησα αμείλικτα, σκότωσα από αγάπη. μια φορά, μάλιστα, ταξίδεψα μέχρι το κέντρο της γης.

χάθηκα μέσα σε λόγια ανθρώπων γραμμένα για ανθρώπους, βυθίστηκα στις λέξεις τους, έκανα μακροβούτια στην ψυχή μου, δοκίμασα τη φαντασία μου, κυνήγησα κρυφά μηνύματα, πάλεψα με τις αδυναμίες και τις επιθυμίες μου, μπήκα σε κόσμους μαγικούς, έκανα πράγματα που δεν θα μπορούσα να κάνω ποτέ, ανακάλυψα πτυχές άγνωστες και καλά κρυμένες.

αμέτρητες φορές προσγειώθηκα ανώμαλα, ηλίθιες καταστάσεις με γειώσαν σε κατώτερο επίπεδο, τρεις φορές αρνήθηκα να πάω.

αγάπησα ανθρώπους, σιχάθηκα συμπεριφορές, συζήτησα, μέθυσα, προσπάθησα να βρω απαντήσεις, έκλαψα στο δρόμο της επιστροφής για το σπίτι, συν-κινήθηκα, ένιωσα το αίμα μου να βράζει, μαύρισα, έφτασα αρκετά κοντά στην ευτυχία.






και θέλω να ελπίζω πως το ταξίδι μόλις άρχισε.