ο κλόουν μου έχει ρεπό. το πήρε μόνος του. ούτε καν μπήκε στον κόπο να με ρωτήσει. την έκανε. και μάλιστα σαββατιάτικα. σαν να μην τον νοιάζει καθόλου τι θα απογίνει το κοινό του.

όλα άρχισαν κατά το μεσημέρι. κάτι δεν πήγαινε καλά. έπρεπε να το καταλάβω. δεν ακούγονταν ήχοι από πρόβες στην σκηνή. και οι μουσικοί την είχανε αράξει κάτω από ένα πλατάνι και ροχάλιζαν. μόνο ο ακορντεονίστας ήταν ξύπνιος, αλλά και αυτός ούτε που μου έδωσε σημασία καθώς περνούσα από δίπλα πηγαίνοντας να κατουρήσω. προς ανταπόδοση του χαιρετισμού μου, άνοιξε διάπλατα το στόμα του και χασμουρήθηκε καλύτερα και από ιπποπόταμο.

έβγαλα ανακοίνωση στην είσοδο. η παράσταση ακυρώνεται. βαρέθηκα να γράψω τον λόγο.

σκέφτηκα να βγω να τον ψάξω, αλλά μετά το μετάνιωσα. ποιος ξέρει που να έχει πάει.

ελπίζω να γυρίσει μέχρι αύριο. να χάσουμε το σάββατο πάει καλά, αλλά και την κυριακή θα είναι καταστροφή. με τι να πληρώσεις μετά ορχήστρα, φωτιστή, ηχολήπτη, μπαλέτο, μακιγιέρ, καθαρίστριες, ενοίκιο στο δήμο για το χώρο, φέιγ βολάν και αφίσες.

ελπίζω να μην με βαρέθηκε και έφυγε για πάντα.

έβαλα μια μουσική να ακούγεται από τα ηχεία μπας και τον δελεάσω να γυρίσει.

ας περιμένω.



(μάλλον χρειάζομαι ύπνο. α, και κάτι να φάω)