συχνά πυκνά παίρνω άδεια από τη δουλειά και πηγαίνω εκεί που δεν έχω πάει ποτέ. μου αρέσει αυτό το μέρος. είναι γεμάτο αναμνήσεις. θυμάμαι μια φορά που έπινα μπύρες παρέα με ένα ξωτικό με πορτοκαλοκοραλί μαλλιά και κουβεντιάζαμε για το τίποτα, στην όχθη του ποταμού που δεν υπήρχε. μια άλλη φορά, ήταν σε κάποιες ανύπαρκτες διακοπές θαρρώ, που ο ήλιος δεν έλαμπε και τα πουλάκια δεν πετούσαν, είχαμε μαζευτεί διάφοροι ασάλευτοι και παίζαμε άηχες μουσικές μέχρι το ξημέρωμα που δεν φάνηκε. ύστερα, βουρτσίζοντας τα δόντια μας, κορο'ι'δεύαμε τους ξέπνοους ανέμους καβαλώντας τη ράχη ταχύπλοων στρουθοκαμήλων σε μια τρελή κούρσα προς το πουθενά. ναι, έχω πολλές αναμνήσεις από το μέρος εκείνο. τι να σου λέω τώρα.. (χε χε!) τι θυμήθηκα τώρα.. (χο χο!) ήταν τότε στο δενέγιναποτέ ταξίδι μου, που κάναμε αυτοσχεδιασμούς στο δενυφίσταμαι θεατράκι πάνω στην κορυφή του λόφου απαγγέλωντας πουδενέχουνγραφτεί κείμενα. όμορφες καταστάσεις. τώρα, θα μου πεις, γιατί στα λέω όλα αυτά. βασικά, ήθελα να σου πω ότι εκεί πάντα με περιμένει το πουδενξέρω κορίτσι. γνωρίζει πότε θα πάω και είναι πάντα εκεί. με περιμένει στην προβλήτα του βουνού χορεύοντας τον δενέχειανακαλυφθείακόμα χορό. και μου χαμογελάει. πίνοντας τσάι. από πορτοκάλια.
20 σχόλια:
Κυνηγαω αυτο που δεν ξερω γιατι παντα πιστευω οτι θα ειναι καλυτερο απο αυτο που ξερω. Και οταν βρισκομαι σε μια τετοια φαση μπερδευομαι γιατι δν ξερω τιποτα και μετα συνειδητοποιω οτι εγω ζητησα να βρεθω σαυτο το μερος και παπαρουνες κοκκινες.
Τελικά, δεν είχα κάνει λάθος. Όχι.
Είσασταν εκεί που δεν πήγαμε, όταν δεν σας είδα όταν σας κοίταξα..
Ε ναί!!!
Δίπλα από την προβλήτα του βουνού, δεν υπήρχε τίποτα. Εκεί ήμουν πίνοντας μπύρες από κουτιά και μπουκάλια που δεν υπήρξαν ποτέ, γι αυτό άλλωστε το μεθύσι που δεν έκανα δεν έγινε γιατί απλά μπορούσε να γίνει.
Για το κορίτσι, έχετε απόλυτο δίκιο, ήταν εκεί που δεν πήγα, γιατί περίμενε εσάς όταν θα πάτε.
Μην την αφήνετε να ξεροσταλιάζει..
αυτο που μου ειπες τωρα, να το κανεις ταινια. δεν ξερω πως, που και ποτε. αλλα να το κανεις. μια ταινια με μονο χρωματα σαν αυτα που κανουν τα ματια οταν τα ζουλας ενω ειναι κλειστα.
ωραια η πραγματικοτητα οταν ειναι γεματη φαντασια ;)
Μου θυμίζει το "κορίτσι με τα πορτοκάλια" του Γκάαρντερ. Αλλά μάλλον είμαι πολύ βλάκας, για να νομίζω ότι εμπνεύστηκες από το Νορβηγό συγγραφέα. Καθώς το δικό σου κείμενο μοσχοβολάει από ποιοςξέρειτι.
Καλό βράδυ!
!<---
Αν δεν ήμουν ερωτικά απογοητευμένη
θα σας ερωτευόμουν μ΄αυτό το κείμενό σας
Σας φιλώ γλυκά:)))
Είστε μεγάλος καλλιτέχνης κύριε.
Μάλιστα.
Κι αν δεν ήμουν κι εγώ απογοητευμένος, όπως η φίλη σας αποπάνω, κι αν ήμουν γυναίκα, κι αν δεν ήμουν υποψήφιος πατέρας, κι αν ήμουν και λίγο κρυφο-gay, κι αν δεν είχα παίξει τα ρέστα μου στο 21 κόκκινο, κι αν η ζωή μου τα'χε φέρει αλλιώς, κι αν έμενα στη Σαλονίκη, κι αν με λέγαν Περσεφόνη...
...θα σας ερωτευόμουν κι εγώ.
Oυάου!
Αυτό κι αν είναι Κι Αν..
καλησπερα.
χαιρομαι που σας βρισκω καλα :)
Επειδή πρόσφατα είχα μια παρόμοια κουβέντα και δεν καταλήξαμε πουθενά, τελικά, όλες αυτές οι εικόνες που δεν είδαμε που έχουνε πάει;και γιατί θυμόμαστε πάντα αυτά που δεν έγιναν;
ΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙ
Οκ!!!
:))
Δεν είμαι μόνη μου... έχει φρικάρει κι άλλος με την άνοιξη που μέρα παρά μέρα βρέχει και κάνει και κρύο και δεν μπήκα στη θάλασσα την Πρωτομαγιά και όλα μου σπάνε τα νεύρα αλλά εγώ πάιρνω τις φίλες μου και πάμε για μπύρες και ξέρω-ναι οι μπύρες παχαίνουν αλλά τι με νοιάζει αφού θα γνωρίσω ένα αγόρι που δεν υπάρχει ακόμα και δεν θα πάμε σε ένα μέρος που δεν υπάρχει ακόμα και δεν θα περάσουμε ωραία μαζί.
Οπότε τζάμπα δίαιτα.
:))))))))))))))))))
Θα σχολιάσω με ένα δενεμφανιζεταιστηνοθονη σχόλιο...
:-)))
Γειάσας αποτέτοιε μας...τι ωραίο!..πολύ ωραίο..αυτό θα μπορούσε να γίνει ταινία όπως λέει και ένας φίλος παράπάνω..μιά ταινία επιστημονικής φαντασίας όπως ο Άρχοντας των δακτυλιδιών.. μιά ταινία,βασισμένη σε παραμύθι.. πως το σκαρφίστικε το μυαλό σας αυτό..πολύ πρωτότυπο...!πολύ ωραίο...φιλάκια,καλό μήνα,καλή βδομάδα...
Μήπως έπινε το γκουακαμόλε του Σπάι και σας χαμογελούσε;
Γιατί τιμωρείτε τον εαυτό σας, για λαθηπουδενεγινανποτέ;
σλε,
τελικά τι ξέρουμε και τι όχι;
(εκτός από τις παπαρούνες)
μαστερπισιμ,
εγώ πάντως σας θυμάμαι να κάθεστε στο διπλανό βραχάκι της προβλήτας. ήταν τότε που δεν σας μίλησα, γιατί δεν ήμουνα εκεί..
αλισια,
ταινία; ναι, αν παίξετε και εσείς όμως, εντάξει;
(και επίσης αν γίνετε και ο χρηματοδότης..)
αα,
ναι είστε βλάκας που πιστεύετε ότι θα ξέρω τον συγγραφέα. δεν έχω διαβάσει τόσο πολύ μέχρι τώρα, για να ξέρω τόσους πολλούς συγγραφείς..
ναγια,
ωραίο αυτό το σηματάκι.
αυρα,
εεε.. χχμμμ.. δηλαδή.. τώρα.. εγώ.. εσείς... εεε..... δηλαδή.. θέλω... να πω....
(πάντως τώρα που το ξανασκέφτομαι, δεν ξέρω αν είναι και πολύ ενθαρρυντικό να σε ερωτεύεται κάποιος επειδή είναι απογοητευμένος..)
(εντάξει πλάκα κάνω μην ψαρώνετε, χο χο!!)
σπα'ι',
όλα τα υπόλοιπα διορθώνονται, αυτό το υποψήφιος πατέρας δεν ξέρω τι να το κάνω..
:)
αυρα,
δηλαδή ερωτευτήκατε και τον σπάι;
:)
ε,
και εγώ που σας ξαναβλέπω εδώ μέσα!
αγιογδιτισσα,
δηλαδή θέλετε εγώ να σας δώσω απάντηση σε τέτοια ερώτηση; είστε με τα καλά σας;
(μήπως γιατί απλά θέλουμε αυτά που δεν έγιναν;)
χρυσσα,
τι να πω; τα είπατε όλα! στην υγειά σας!
(εγώ ήθελα να μπω στη θάλασσα το πάσχα, αλλά δεν μου κατσε..)
ακανονιστη,
μα αφού εμφανίστηκε..
αθανασια,
ευχαριστώ, να είστε καλά και εσείς.
α'ι'λαντ,
αυτό τώρα το λέτε για καλό;
:)
βιολιστης,
τι να σας πω. με τα σχόλιά σας τις περισσότερες φορές με κάνετε και κολώνω και δεν ξέρω τι να σας απαντήσω..
Eγώ δε σας έβρισα κύριε αποτέτοιε μου..
:))
ούτε εγώ, ήταν αποτυχημένο χιούμορ.. χο χο!
(κατάρα..)
με γεια την πρόσοψη!
:)
αγνωστε φίλε/εχθρε/αδιάφορε περαστικε στο πεζοδρομιο της τσιμισκη λυπάμαι που το λέω αλλά είναι πολύ εντάξει αυτό που έγραψες
Δημοσίευση σχολίου