DAYS OF DARKNESS

Μουζικα

Τετάρτη 25 Φεβρουαρίου 2009

ΚΡΥΦΤΟ

είδα δυο εικόνες. δυο κορίτσια. μάλλον ήταν το ίδιο, με διαφορετικά ρούχα. ένα πολύ περίεργο κορίτσι. τη μια περπατούσε χορεύοντας πάνω στα υπολείματα κάποιου μετεωρίτη, απομεινάρι και αυτός από κάποιον μακρινό πλανήτη, αποφεύγοντας επιδέξια να κατακρυμνιστεί στο άπειρο, λικνίζοντας αιθέρια το αέρινο σώμα της ανάμεσα στα μικροσκοπικά αστέρια που την είχαν περικυκλώσει αναζητώντας να οσφρανθούν έστω και μια μικρή υποψία από την μυστηριώδη ύπαρξή της. τα σγουρά μαλλιά της πιασμένα ψηλά στο κεφάλι της ανέμιζαν άνεμοι από τα κβάζαρ, κάνοντάς τα να δημιουργούν αλλόκοτα σχήματα γραπώνοντας στο διάβα τους πολύχρωμη αστερόσκονη, την οποία σκορπούσαν σαν κομφετί πάνω στους ανυποψίαστους αστεροειδείς που τύχαινε να περάσουν εκείνη την ώρα από κοντά της. καθώς περνούσα δίπλα της, προσπαθώντας να καβαλήσω τη ράχη ενός φλεγόμενου αστεριού που έπεφτε, την είδα. με κοίταξε. και μου χαμογέλασε. πρέπει να μου μίλησε κιόλας, αλλά εγώ, απασχολημένος με το αστέρι μου, απέφυγα να της μιλήσω. την κοίταξα μόνο καθώς απομακρυνόμουν, να στροβιλίζεται χαμογελώντας. αργότερα, καθώς το σκεφτόμουν, νομίζω ότι διέκρινα μια μελαγχολική απορία στο βλέμμα της.

μια άλλη φορά στεκόταν μπροστά σε έναν μικροσκοπικό καθρέφτη. τα μαλλιά της, λυτά, ίσα που αγγίζανε τους ώμους της. τα μάτια της είχαν σταθεροποιηθεί σε ένα σημείο του καθρέφτη και κοιτούσαν έντονα. το σώμα της, παρόλο που έμοιαζε κουρασμένο, είχε αυτήν την έντονη τάση αναμονής του καλύτερου. καταφέρνωντας με το ζόρι να ισορροπήσω πάνω σε ένα τριόροφο σκουριασμένο ποδήλατο με μια ρόδα, πέρασα από πίσω της. σταμάτησα να την παρατηρήσω. περίεργος καθώς είμαι, κοίταξα μέσα στον καθρέφτη για να δω. αλλά τρόμαξα. παρα τρίχα γλίτωσα το γκρεμοτσάκισμα. αυτή, με κοίταξε μέσα από τον καθρέφτη. μια προσπάθεια ανάπτυξης ενός κουρασμένου χαμόγελου δεν ολοκληρώθηκε. τα χείλια της κουνήθηκαν από ανάγκη να ειπωθούν τα λόγια. εγώ όμως αυτά δεν τα είδα. είχα ήδη φύγει μακριά. μέσα στις σκιές. εκεί που δεν φαινόμουνα.

17 σχόλια:

Masterpcm είπε...

Κι εσείς εκεί που δεν φαίνεστε κρύβεστε από εσάς και εκείνη ;

...

rosie είπε...

Τρομάξατε από το είδωλό σας; Ηταν αταίριαστο μες στην εικόνα;


ΥΓ. Μερικές φορές, μην πω τις περισσότερες, οι φόβοι μας δεν έχουν καμία μα καμία σχέση με την πραγματικότητα..

Λέω εγώ τώρα..θα μπορούσατε να τρομάξετε και να εξαφανιστείτε μετά, αφού βλέπατε πρώτα ολοκληρωμένη την αντίδραση της..

Ενώ τώρα θα μείνετε με την απορία και θ' αναρωτιέστε: ΑΝ έμενα και γινόμουν κι εγώ αντανάκλαση και μέρος της εικόνας μες στον καθρέφτη τι θα γινόταν μετά;;;;;

Γιάννης Καραμήτρος είπε...

Μία (χαζή?) Ερώτηση: πως είναι το τριόροφο ποδήλατο?

Ανώνυμος είπε...

Η "έντονη τάση αναμονής του καλύτερου" είναι ο,τι πιο ενθαρρυντικό άκουσα εδώ και καιρό.

βιολιστης στη στεγη είπε...

Είτε πάνω σε φλεγόμενο αστέρι, είτε σε τριόροφο ποδήλατο με μία ρόδα τρέχεις, ένα είναι σίγουρο...
Οσο παίζεις το κρυφτό, τόσο θα σε ΄"βρίσκει"...

Y. K. είπε...

(το ηξερα. οτι ειχατε λογια)


η ιστορια σας ειναι αληθινα παραμυθενια.
γραφετε ομορφα. :)

ΥΓ: οι σκιες δεν σας πανε σας λεω

Utopia είπε...

Υπέροχο!!!

ο αποτέτοιος είπε...

μαστερπισιμ,
και να σκεφτείτε πως όταν ήμουν μικρός το κρυφτό δεν μου άρεσε καθόλου. όλο έχανα και όλο εγώ τα φιλούσα..




ροζι,
πόσο δίκιο έχετε..




ιωαννηςκ,
πως είναι; μα το λέει η λέξη. έχει τρεις ορόφους!




θεορεμα,
και εγώ ούτε που του έδωσα σημασία..

καλώς ήρθατε!




βιολιστης,
σας το έχω ξαναπει αλλά θα το ξαναπω ακόμη μια φορά. πόσο σοφή είστε..

(εντάξει η σύνδεσή σας;)




αλισια,
αφού δεν μου πάνε γιατί τις κυνηγάω;

(ναι, είδατε, τελικά είχα..)
:)



ουτοπια,
ποιο είναι υέροχο; το ότι κρύβομαι επειδή είμαι δειλός;

(α, για το κείμενο λέτε..)
:)

Spy είπε...

Πάλι καπνίσατε ότι βρήκατε στο συρτάρι πρόχειρο;

Ανώνυμος είπε...

Είδατε άμα κρύβεστε? Ολο απορίες είστε!

Utopia είπε...

Μου αρέσει που κάνεις και τον βλάκα!
(καλά...για το δειλός δεν το συζητώ)
;)

Y. K. είπε...

@spy

και παω στοιχημα οτι δεν ηταν γκουακαμολε.

@αποτετοιος,

συνηθεια ειναι. γοητευτικη συνηθεια. ομως για σκεφτειτε για αλλαγη να κυνηγατε πεταλουδες ή ανεμομυλους ας πουμε.
(κοιταξτε ποιος μιλαει- σας τα λεω για να τα ακουω κι εγω)

Το εργαλείο είπε...

Metamorfosh

ο αποτέτοιος είπε...

σπα'ι΄,
όχι, αυτά που είχα στο συρτάρι είχανε τελειώσει, έτσι μάζεψα ότι βρήκα πρόχειρο στο πάτωμα στις γωνίες.




ανωνυμος,
είδα. αλλά..




ουτοπια,
εντάξει, ένα αστειάκι κάναμε, μην μας παρετε και από τα μούτρα!
:)




αλισια,
για το γκουακαμόλε υπάρχει ο ειδικός.

πάντως είναι έτσι όπως τα λέτε. γοητευτική συνήθεια. μόνο που από κάποιο σημείο και μετά χάνεται και αυτό.
(την αλλαγή θα τη λάβω σοβαρά υπόψην μου)





εργαλειο,
μπα, στασιμότητα θα έλεγα.

Sanity Loss Era είπε...

Και εκει επεμβαινω εγω και ρωταω. "μηπως ειναι λιγο καλυτερο να διατηρεις το μυστηριο?"

aKanonisti είπε...

Αφού δεν γκρεμοτσακίστηκες...
να είσαι ευχαριστημένος!!!

Να σε ενημερώσω πως υπάρχουν και ποδήλατα με 2 ρόδες, Στούπιντ!!!

Χαχαχαχαχαχαχα

demetrat είπε...

εντάξει τότε.
αφού ξεσκονίσατε και τις γωνίες, τώρα δεν έχει άλλη σκόνη γιά κρυφτούλι.
η επόμενη κίνησι:Ανοίγουμε το παράθυρο.
δ