DAYS OF DARKNESS

Μουζικα

Σάββατο 21 Ιουνίου 2008

ONE OF THESE DAYS...

δια χειρός ( μάλλον διά ποντικιού πι σι) ενός πολύ καλού φίλου


21 σχόλια:

Παπίτσα είπε...

Το χέρι που ποτίζει είναι τρελή λεπτομέρεια!

neni είπε...

Το κλειδί που είναι κρεμασμένο στο κλαράκι του δέντρου είναι η λύση στην "φυλακή" του και φαίνεται πως έχει δρόμο ακόμη μέχρι να ελευθερωθεί!!Καλή προσπάθεια!!
Αλλά πάνω από όλα αισοδοξία κάτι που ο φίλος σου δεν μας δείχνει με το σκίτσο του!!
Φιλάκια!!

demetrat είπε...

πολύ ωραίο σκίτσο.
Ελπίζω να νη νοιώθεις σαν τον τύπο που είναι μαζωμένος στη γωνία.
Αλλά και πάλι νάναι έτσι ,υπάρχει το χεράκι που σου ποτίζει τη ρίζα (ρωγμή) να μεγαλώση και να γκρεμιστεί ο τοίχος.

ο αποτέτοιος είπε...

παπίτσα: εμ δε φιλοξενούμε ότι να 'ναι καλλιτέχνες! έχουμε και ένα επίπεδο!

νένη: η αισιοδοξία που ψάχνεις ίσως βρίσκεται στον τίτλο.

δημητρατ: ααααααχχχχχχχχχχ!
άσε που τώρα που καλοκαίριασε και έρχονται και οι ζέστες θα έχουμε και λειψυδρία. ούτε να ποτίσεις δεν μπορείς!

neni είπε...

Συνήθως μια εικόνα χίλιες λέξεις αλλά οκ το δέχομαι!!
Καλό απόγευμα!!

Spy είπε...

Η αισιοδοξία δεν βρίσκεται ούτε στον τίτλο, ούτε στο ποτιστήρι, ούτε πουθενά από αυτά που λέτε.
Βρίσκεται στα γυαλιά που φοράει ο τύπος! Τι να τα κάνει μέσα στο μαύρο το σκοτάδι άμα είναι να κάτσει εκεί για καμιά τριετία ακόμα;;;
(άσε που τώρα που το ξαναβλέπω μου θυμίζει και λίγο τη φάτσα μου)
Μέγιστος καλλιτέχνης (αυτός με το ποντίκι)!

ο αποτέτοιος είπε...

κατάσκοπε επειδή διάβασα μερικά ποστ σου θα τολμήσω να κάνω την ερώτηση (έτσι για να σπάσει ο πάγος): ο τύπος στο σκίτσο σου θυμίζει τη φάτσα σου λόγω γυαλιών ή λόγω (ανύπαρκτων) μαλλιών;

δεν μπορώ να καταλάβω και από τη φωτογραφία σου καθόλου βρε παιδί μου!

:-))))))))

Παπίτσα είπε...

Κρακ!

(έσπασε ο πάγος)

ο αποτέτοιος είπε...

προσέχετε μην πέσετε μέσα

Spy είπε...

Προς τούτο η φωτογραφία, αποτέτοιε μου, για να μην μ' αναγνωρίζουν οι οχτροί μου. Σε πληροφορώ όμως ότι χαίρω μιας πλουσιοτάτης κόμης!
Για περισσότερες λεπτομέρεις και καλλιτεχνικότερη φωτό = κλικ στο "about me" στο άνω μέρος του blog μου.
Eυχαριστώ για τη φιλοξενία και τη διαφήμιση.

βιολιστης στη στεγη είπε...

Εγώ πάλι, βρίσκω και μιά δόση ειρωνίας στο σκίτσο. Τί να το κάνει το κλειδί ο τύπος, αφού θα το βρεί, όταν ο τοίχος θάχει γκρεμιστεί;

Το εργαλείο είπε...

O τύπος έχει δύο υποστάσεις, τον πραγματικό άνθρωπο και την σκιά του. Η σκιά του που είναι μαύρη βλέπει το μαύρο χέρι που ποτίζει το φυτό αλλά ο ίδιος είναι σε άλλο χρώμα, κοιτάζει στο φως που έρχεται έξω από την φυλακή. Εκεί παίζει μία αντίφαση που είναι εγκλωβιστική. Και το φυτό φαίνεται να έχει δύο υποστάσεις. Από την μία το άσπρο του κομμάτι που είναι ελπιδοφόρο γιατί κάποιος το ποτίζει και συνδέεται και με το κλειδάκι. Από την άλλη το μαύρο του κομμάτι που έρχεται από έξω προς τα μέσα και πιο πολύ φαίνεται να τον απειλεί. Το κλειδί δεν φαίνεται να μπορεί να χρησιμέψει σε κάτι αφού δεν υπάρχει πόρτα και επιπλέον φαίνεται να απομακρύνεται.

Ένας ειλικρηνής πεσιμισμός λοιπόν ο οποίος πολλές φορές πατάει πάνω σε μία ισχυρή δόση αξιοπρέπειας.

Spy είπε...

Παραδίδομαι!
O εργαλείος έκανε την πιο ενδελεχή εμβάνθυνση που θα μπορούσε να γίνει στο εν λόγω θέμα. Yποκλίνομαι.
(μήπως το σκιτσάκι το έφτιαξε το δικό σας ποντίκι αγαπητέ μου;)

Ανώνυμος είπε...

Η στάση και τα μαύρα γυαλιά της μορφής ίσως δείχνουν πως δεν ενδιαφέρεται να δράσει για τον απεγκλωβισμό- που είναι δυνατός (παρουσία κλειδιού και μιας συμβολικής (ή τυχαίας..)κλειδαρότρυπας στη μέση κάτω των κάγκελων)-αλλά στέκεται ενώ η κατάρρευση των τοίχων συντελείται από τις ρωγμές που πραγματοποιεί κάποιος άλλος-η.

ο αποτέτοιος είπε...

βιολιστής: θα μπορούσε να είναι και έτσι...

εργαλείο: για μια ακόμα φορά μου έβαλες τα γυαλιά και μου έδωσες να καταλάβω πόσο υπέροχος άνθρωπος είσαι. παλιάνθρωπε!!

κατάσκοπος: και εγώ υποκλίνομαι μαζί σου.
(και όχι δεν είναι το ποντίκι του εργαλείου ο υπεύθυνος. αυτός δεν εμφανίστηκε ακόμα παρόλο που ζήτησα την άδειά του για να ανεβάσω το σκίτσο. μη μας κατηγορήσουνε και για κλοπυράιτ)

ανώνυμος: επίσης πολύ καλή ανάλυση και κατά κάποιο τρόπο και σε κάποιο βαθμό ταιριαστή με την κατάστασή μου. (μήπως ξέρετε τίποτα;)

Ανώνυμος είπε...

παιδια να πω κι εγω κατι;
καταρχην ειμαι το ποντικι που ξεφυτρωνει καμια φορα οταν βαριεται στην τρυπα του!
αποτετοιε (μεγαλε!),ευχαριστω που εκανες αντικειμενο συζυτησης το προιον μιας στιγμιαιας
βαρεμαρας.
λοιπον...
ο τυπος καταλαβαινει πολυ καλα τι γινεται γυρω του.
ακινητος και συμβιβασμενος,εχει συνηθησει να βλεπει το φως αναμεσα απο καγκελα και πισω απο μαυρα γυαλια.
το χερι δεν ειναι εκει για να βοηθησει την κατασταση!

το κλαδι που βασταει το κλειδι, θα ψηλωνει οσο το νερο θα τρεφει τη ριζα.
η ρωγμη στον τοιχο, η μονη υποψια αισιοδοξιας για καποιους, ειναι απλως ενα παιχνιδι των(απειρων) χρωματων που συμμετεχουν στο σχεδιο.
μπορει να ειναι μια ρωγμη η ενα ακομη κλαδι.
χαιρομαι που διαλεξατε το πρωτο!

ο τιτλος προεκυψε απο ενα τραγουδι των pink floyd..one of theese days
i'm going to cut you into little pieces.(κομματαρα παρεπιπτοντως!)
ο τυπος ειναι ετοιμος να ορμηξει και να κανει κομματια το ποτιστιρι και κυριως το χερι που το κρατα!
καθολου προφανες!αλλα αυτο ειναι το concept που θα επρεπε να ολοκληρωθει με ενα ακομη σχεδιο ως συνεχεια αυτου.
μισες δουλειες που λεμε...

μη ψαχνεις για υπουλα χερια στην ακρη του δωματιου!
το ποτιστρι πρωτος απ'ολους το κρατας εσυ!
καντο κομματια!(εκτος κι αν το θες για τον μπαχτσε..)
τα εργαλεια ειναι προεκταση του χεριου και της βουλησης τους.

και κατι ακομη..
τα γυαλια ειναι ρευμπαν

ο αποτέτοιος είπε...

μετά την τοποθέτηση αυτή δεν έχω κάτι να πω.

(μόνο ότι με συγκίνησες λίγο...)

spyros1000 είπε...

http://spyros1000.blogspot.com/2008/06/2070.html



ΔΙΑΔΩΣΤΕ ΤΟ ΣΕ ΟΣΟΥΣ ΜΠΟΡΕΙΤΕ

Το εργαλείο είπε...

Συμφωνώ ότι το εργαλείο το κρατάς εσύ. Όμως έχω να προσθέσω ότι τα εργαλεια μερικές φορές αυτονομούνται και αποκτούν δικιά τους ζωή. Σκότωσέ τα λοιπόν (ή πήγαινε μία ωραία βόλτα μαζί τους). Με μία δεύτερη σκέψη έχω να πω ότι φοβαμαι οτι το εργαλείο είναι αναπόσπαστο κομμάτι μας. Έτσι σε ένα πρώτο χρόνο τουλάχιστον δεν πρόκειται να απαλαγούμε από αυτό παρά μόνο να το χρησιμοποιήσουμε για τον σκοπό μας. Για τον κοινό μας σκοπό. Και στέλνω αυτό το σχόλιο ακούγοντας το one of these days που μόλις κατέβασα.

Γειά σου βρωμιάρη, μου έλειψες!

patsiouri είπε...

Σωστός ο καλλιτέχνης!!!!

ο αποτέτοιος είπε...

ευχαριστώ εκ μέρους του.

καλώς ήρθατε από τα μέρη μας