είμαι ο χορευτικός πελεκάνος των απάνεμων χρωμάτων. προμηθεύτηκα κάτι φτερά που τα νόμιζα για αδιάβροχα, αλλά ήδη η υγρασία έχει εισχωρήσει μέχρι το κόκκαλο και κάνει τις κλειδώσεις μου να τρίζουν επικίνδυνα. ένα ψάρι που είχε πιαστεί κατά λάθος εδώ και καιρό μές στη σακούλα του ράμφους μου, σφηνώθηκε και δε λέει να ξεκολλήσει (άσε που έχει αρχίσει να μπαγιατεύει και βρωμάει απαίσια). αναπνέω τις αλμυρές αναθυμιάσεις αφρισμένων θαλασσών, φλερτάροντας με λιγδιάριδες ξεπεσμένους πειρατές αλλοτινών εποχών που με κρατάν κοντά τους ρίχνοντάς μου που και που τα αποφάγια τους. για αντάλλαγμα, με αφήνουν να ξαποσταίνω πάνω στα σάπια κατάρτια των μπαταρισμένων καραβιών τους. οι ευγενικοί (με τους υπόλοιπους πελεκάνους) ψαράδες, με κυνηγάνε τινάζοντας πάνω μου τα αγκίστρια τους μόλις πλησιάσω για να αρπάξω κάποιο φρέσκο ψαράκι που μόλις έχουν πιάσει. πριν λίγο καιρό χόρεψα πάνω στον αφρό ενός κύματος εκτελώντας αξιοζήλευτες πιρουέτες, οδήγησα ένα τρελό αυτοκίνητο στους μονόδρομους ενός ουράνιου τόξου και καπου εκεί χάθηκα γιατί δεν κατάλαβα ότι το αριστερό μου μάτι πάσχει από αχρωματοψία, μέχρι που πήγα στον οφθαλμίατρο ο οποίος μου συνέστησε να μεταναστεύσω στις μπουρμπουληθρένιες θάλασσες της ισλανδίας μήπως και το άχρωμο υπερβόρειο χιόνι καταφέρει να γεμίσει το αδιαπέραστο άσπρο των ματιών μου.
δεν τον άκουσα ο μαλάκας..
ένας έρωτας ακόμα
Πριν από 3 εβδομάδες
