με τη μάνα του πάντοτε είχε μια σχέση ιδιαίτερη. μπορώ να πω πως οι δυο τους ήτανε σχεδόν φίλοι. από μικρό παιδάκι, θυμάται, καθόντουσαν μαζί και συζητούσανε ώρες πολλές για τα πιο περίεργα πράγματα. και όταν βαριότανε και το μόνο που ήθελε ήταν να παίξει αλλά κανείς δεν του έδινε σημασία, αυτή καθότανε μαζί του υπομονετικά και του αφιέρωνε το χρόνο το δικό της, πλάθοντας μαζί του χιλιάδες ιστορίες με χιλιάδες διαφορετικές συνθήκες - εντάξει, αυτός είχε ένα κόλλημα με τις ιστορίες με τους δεινόσαυρους ή με ζώα, οπότε το παιχνίδι περιστρεφόταν συνήθως γύρω από τέτοια θέματα. αλλά ακόμα και όταν ούτε η μάνα του δεν μπορούσε, δεν είχε χρόνο να ασχοληθεί μαζί του, αυτός συνέχιζε να πλάθει ιστορίες με τη φαντασία του και να μεταφέρεται νοητά στην προ'ι'στορική εποχή, παρακολουθώντας τις αιματηρές μάχες των εξαφανισμένων πια ζώων και την συνεχή προσπάθειά τους γα επιβίωση. και ταυτόχρονα, διακτινιζόταν στο σήμερα παίρνοντας τη μορφή ενός εξερευνητή σε αναζήτηση σκελετών και υπολειμάτων προ'ι'στορικών μορφών ζωής, δρέποντας τις δάφνες των ανακαλύψεών του. θυμάται ακόμα και γελάει, καταστάσεις όπως τότε σε εκείνο το καμπινγκ που είχε πάει με τους γονείς του (θα ήταν 6-7 χρονών), που τα βράδια μια αλεπού έβγαινε σεργιάνι και έτρωγε τα τρόφιμα όσων κατασκηνωτών είχαν κάνει τη βλακεία να τα ξεχάσουν έξω από τη σκηνή τους. θυμάται που είχαν συννενοηθει με τη μάνα του να την παρακολουθήσουν για να την τσακώσουν, και από την αγωνία του δεν είχε κλείσει μάτι, και που στη φαντασία του η αλεπού είχε μεταμορφωθεί σε αδηφάγο προ'ί'στορικό τέρας που καταβρόχθιζε τα πάντα στο πέρασμά του και που ακόμα και όταν την είδε στις τρεις τα χαράματα να σουλατσάρει αισθάνθηκε ότι είχε μεταφερθεί στο παρελθόν.
τα θυμάται όλα αυτά τώρα, μετά από 38 χρόνια ακουμπισμένος στο κούφωμα της μπαλκονόπορτας, που κοιτώντας έξω δεν βλέπει πια εκεί πέρα μακριά τυρανόσαυρους να μάχονται, πτερόσαυρους (έτσι δεν λέγονται αυτοι;) να σκίζουν τον αέρα με τα τεράστια φτερά τους ψάχνοντας για υποψήφιο θήραμα, ογκώδεις δεινοσούχους να κολυμπάνε αγέρωχα στα νερά του ποταμου..
*
αν που και που
ματώναμε και πάλι τα γόνατά μας
φωνάζοντας και τρέχοντας με όλη μας τη δύναμη
στη χωμάτινη αλάνα,
ίσως τα πράγματα να ήταν διαφορετικά...
*( αυτό είναι ενός φίλου)
28 σχόλια:
Πόσο σωστό είναι αυτό που γραφετε μετά το αστεράκι. Εύγε στον φίλο σας.
Πόσο διαφορετικός θα ήταν αν μετά από αυτά τα 38 χρόνια έβλεπε ακόμα δεινόσαυρους και ΜΠΟΡΟΥΣΕ ακόμα να πλάθει ιστορίες.
Κάποιοι όμως έχουν αναλάβει κι εκτελούν δωρεάν λοβοτομές.
Όταν ο κόσμος κι η ζωή χάσουν την μαγεία τους χάνεται κι η ομορφιά από την καθημερινότητα.
Ξανά καλημέρα σας
Καλημέρα σας αποτέτοιε.
Τις ίδιες σκέψεις έκανα χτες, που ξεσκαρτάριζα τη βιβλιοθήκη μου και άνοιγα άλμπουμ με παιδικές φωτογραφίες- ναι, είχε φωτό και από κάμπινγκ!
Προχτές, βρέθηκα σε μία ταβέρνα μετά από πολλάααααα χρόνια, και θυμήθηκα τα φοιτητικάτα μου. Στη Ναυτιλιακή πήγα...
Δεν λέω, το να βλέπεις παντού δεινοσαύρους στην καθημερινότητά σου είναι πρόβλημα, αλλά από την άλλη, το να βλέπεις τα πράγματα "πραγματικά", ρεαλιστικά, ό,τι κι αν αυτό σημαίνει (ή θέλουν οι άλλοι να μας πείσουν ότι σημαίνει)είναι κι αυτό πρόβλημα, βαρετό, μονότονο.
Νομίζω ότι ο καθένας μας βρίσκει τις ισορροπίες του "πραγματικού" και του "φαντασιακού" χτίζοντας τελικά την αντίληψή του για τον κόσμο, που μπορεί να είναι ως και πολύ ωραίος.
Καλή σας ημέρα. Απολαύστε τις κυριακάτικες βροχές σας με τζαζ. Του πάει.
Είσαι ο Ρος από τα 'Φιλαράκια'
Σε σχόλια προηγούμενου post αναφέρθηκε το όνομά μου. Θα ήθελα να ξεκαθαρίσω κάτι : Όχι, ούτε καν εγώ δεν είμαι τόσο δυνατή, όσο θέλετε να πιστεύετε.. Και με νικάει όχι μόνο ο Τσακ Νόρρις αλλά και πολλοί-πάρα πολλοί ακόμα…
.................
Μα κυττάξτε, κυττάξτε λίγο καλύτερα. Εκεί, μακριά, (πέρα από τους ρινόκερους) είμαι σίγουρη ότι διακρίνετε τον Τ.Rex να σας γνέφει με την ουρά του...
Χάη Στουπιντ...
Αη εμ μπακ φορ γκουντ...
Εντ αη σι ε νουτελοσαυρους ιν μαη σκριν...
Γιου ντιντντ χιαρ μι...
γιου στιλ ιτ νουτελα...
αη γουιλ κιλ γιου το γκοου το τζοιν δε ρεστ νταινασορς...
Τα δικά μου γόνατα μόνιμα ματωμένα είναι αλλά δυστυχώς σε τσιμεντένιους δρόμους.Παίχτης ο φίλος,μπράβο του!
Εγώ πάλι, γιατί νομίζω πως όταν είμαστε ευτυχισμένοι πολύ κι'ερωτευμένοι πολύ, και δεινόσαυρους βλέπουμε και πτερόσαυρους βλέπουμε, και τον Μπάτμαν αυτοπροσώπως βλέπουμε;
Ε; Γιατί;
Εχε χάρη που προκάλεσα τον 3ο παγκόσμιο ήδη, με τη μύγα.
:ΡΡΡ
(Παψε μωρέ, πολύ αξία δίνουμε στον παλιμπαιδισμό. Μην είστε ανώριμοι σαν τη γυναίκα μου, που όποτε κάνω μπανιο έρχεται και μου βουλιάζει τα παπακια μου)
:)))
Nα τον ακούτε τον φίλο σας. Δίκιο έχει.
Aν και νομίζω ότι εσείς δεν έχετε ανάγκη. Mια χαρά παλιμπαιδίζετε και μ΄νος σας.
@nomad:
Zωγραφίσατε πάλι...
προς όλους,
βασικά μια διευκρίνιση την οποία (κακώς ίσως) δεν έκανα. το ποστ δεν αφορά εμένα άμεσα, δεν είμαι εγώ αυτός που έβλεπε δεινόσαυρους (αν και πολύ θα το θελα). είναι κάποιες σκέψεις που της έκανα έχοντας στο μυαλό μου τον ανηψιό μου. αν και αυτό το ποιηματάκι του φίλου μου, με στοιχειώνει από τότε που το διάβασα.
ένας ένας τώρα
νερα'ί'δοσκονισμένη,
μου αρέσουν αυτά που γράφετε, σας ευχαριστώ. αυτό που λέτε είναι ένα στοίχημα που νομίζω ότι πρέπει να κερδίσουμε όλοι μας για να ήμαστε (ή να φτάσουμε κοντά στο να ήμαστε) ευτυχισμένοι.
και επειδή δεν σας το είπα στο προηγούμενο, καλώς ήρθατε!
παπίτσα,
ναυτιλιακή ε; και εγώ είχα βρεθεί εκεί σχετικά πρόσφατα (πριν κανένα μήνα περίπου). τι μου θυμήσατε..
happypepper,
πολύ μου άρεσε το όνομά σας!
συμφωνώ απόλυτα μαζί σας για τις ισσοροπίες. απλώς νομίζω ότι είναι καλύτερα η πλάστιγγα να γέρνει ελαφρά προς το φαντασιακό. ε;
εννοείται ότι του πάει (η τζαζ)
και καλώς ήρθατε.
spacedementia,
χαχαχαχαχα!!!
όχι εγώ ο ανηψιός μου!
καλώς ήρθατε. να σας κεράσω έναν τρικεράτοπα;
houlk,
εεε.. δεν εννοούσα εσάς παρεξήγησης!
:)
εντάξει τον τσακ δεν μπορείτε να τον νικήσετε, αλλά σας εύχομαι να νικήσετε κάποιους (ή όλους γιατί όχι;) από αυτούς που σας παιδεύουν.
που, που είναι;
και καλώς ορίσατε και εσείς.
αποτέτοιος,
πολύς καινούργιος κόσμος, πιάνει αυτό με τους δεινόσαυρους να το επαναλάβετε.
ακανόνιστη,
γιου αρ μιστέικεν δις τάιμ, άι γουόζεντ ίτινγκ νουτέλα. μπατ ιφ γιου λάικ άι καν όφερ γιου σαμ!
γιου ντισκάβερντ ε νιου σπίσις οφ ντάινοσορς! άι μαστ τελ ιτ του μάι νέφιου!
νενι,
δεν σας πιστεύω, αφού εσείς κινείστε συνεχώς σε χωματόδρομους!
βιολιστής,
επιτέλους γυρίσατε!
ναι, όταν είμαστε ναι!
όταν δεν;
νομαντ,
ευτυχώς που δεν τον προκαλέσατε με κανέναν μυγόσαυρο..
(σαν δεν ντρέπεται η γυναίκα σας, να σας αφήνει ακόμα με τα παπάκια! οι δεινόσαυροι δηλαδή τι θα απογίνουν;)
spy,
μωρέ αυτός δίκιο έχει, ποιος τον ακούει είναι το θέμα..
και δεν θα το λεγα ότι παλιμπαιδίζω ιδιαίτερα (αν και πολύ θα το θελα)
Μ΄αρέσει που δεν με πιστεύεται..
Δεν θα προσπαθήσω να σας πείσω.Ίσως μια άλλη φορά..
δεν χρειάζεται να με πείσετε. αφού βλέπω το χώμα που έχει κάτσει στα ρούχα σας.
για λόγους που ανέφερα και σε άλλον μπλόγκερ(οξεια βαρεμαρίαση κ επιληπτική τεμπελχανία για να μν ψαχνετε) αδυνατώ να διαβάσω το ποστι σας κ ελπίζω να με συγχωρέσετε.Ο Ιρανός τα φταίειι όλα αποτετοιεεεεεε...αλλά ο τιτλος δίνει ρέστα..Ναι το ομολογώ..Αν και ειναι αμερικανιά,το λατρεύω το σκασμένο το ανιμέ...Good morning now your keys are gone
And the thundercats are oοοοοn...(πείτε το τραγουδιστά να δείτε το πλάκα εχει το άτιμο)με φτιάξατε πρωινιάτικα..
Επιμελώς φροντίζουμε να κρατάμε ματωμένα τα γόνατά μας.
Έτσι μελό που είμεθα, δεν γίνεται αλλιώς.
δ
Την απόλυτή καλημέρα μου και την καλή διάθεση για το νέο μήνα. Αποτέτοιε, (και σας ευχαριστώ για τα καλά λόγια που είπατε περί του ονόματός μου. και μένα μου αρέσει - ήταν απόφαση δευτερολέπτου) είδατε τί προκαλέσατε με τους δεινοσαύρους;!
Προσοχή να μην μας προκύψουν και τίποτα παγετώνες καλοκαιριάτικα!
σεισάχθεια,
μήπως έχετε και μετατασιακή οσφυοκαμψία;
ε, ρε τι μπορεί να κάνει ένας ιρανός!
το κινούμενο σχέδιο εγώ το θυμάμαι όταν πρωτοβγήκε που επειδή είχε μια σχετική για την εποχή βία και τρομαχτικές φάτσες, η ερτ το έπαιζε αργά το απόγευμα για να μην το βλέπουν τα μικρά παιδιά! ω εποχές, ω ήθη!
και μη στεναχωριέστε που δεν το διαβάσατε, δε χάνετε και τίποτα, το θέμα είναι να διαβάζουμε εμείς τα δικά σας.
σας αφήνω πάω να ρουφήξω ένα ωμό αυγό για να τραγουδήσω.
δημητρατ,
ήμουνα σίγουρος για εσάς.
happypepper,
καλό μήνα και σε εσάς.
μπα, με τέτοια υπερθέρμανση του πλανήτη, όχι παγετώνες αλλά καυσώνες (το έκανα πάλι το βλακώδες λογοπαίγνιό μου,δεν κρατήθηκα) μας έρχονται
Καλέ μου, αντί να "ζηλεύεις" (το έβαλα σε εισαγωγικά, πρόσεχε μην παρεξηγηθείς!) τον ανηψιό σου που ζει την εποχή των δεινοσαύρων και των αλεπούδων, μήπως θα ήταν καλύτερο να μιμηθείς τη μαμά του? αν το καλοσκεφτείς αυτή αποτελεί την πηγή που ανατροφοδοτεί διαρκώς το θαυμαστό του κόσμο. κι είναι μεγάλη. άρα τα γδαρμένα γόνατα βρίσκονται κάτω από τα πατζάκια σου.
Καλέ μου βάλτε καμιά ανάρτηση για μας που περιμένουμε αγωνιωδώς ένα σημάδι σας..
Θα το ξενυχτήσουμε και απόψε;;
Για κοιτάξτε έξω από το παράθυρο καλύτερα αγαπητέ. Θα δείτε σίγουρα τυρρανόσαυρους και άλλα προιστορικά αλλά μεταμορφωμένους σε ανθρώποι.
βίλμα,
έχετε ένα μεγάλο δίκιο σε αυτό που λέτε και ομολογώ ότι δεν έδωσα βάση σε αυτό.
νενι,
γουάτ εξάκτλυ ντου γιου μιν;
άιλαντ,
αυτό ξαναπείτε το...
μπαινω στο μπλογκι και λέω "γουατ δε φακ??"τόσες μέρες η ίδια ανάστηση??Ηθελα να σας πώ ,χωρίς νασας πιέσω,να μην μασ αφήνετε χωρίς ποστ.Το έχουμε ανάγκη.Ευχαριστώ.Γουατ δε φακ??Θέλλωωω βλακουλίιινιαααα..!!
σεισάχθεια,
θα μας κλέβετε και τα σχόλια τώρα;
θέλετε βλακουλίνια; μμμ, για να σκεφτώ κάτι..
Δεν το έκλεψα..παρατημένο το βρήκα στο μπλογκ μου και ειπα να το φέρω πίσω γιατι ηταν και πολύ γκρινιάρικο..πάω να φάω τα βλακουλίνια μου τώρα...Ησυχία παρακαλώ...
Δημοσίευση σχολίου