σκέψη:
αφού τα σχόλια που γράφω σε άλλα μπλογκζ μου αρέσουν (όχι βέβαια όλα τα σχόλια) περισσότερο από τα ποστ που κάνω...
μήπως να γράφω σχόλια στο δικό μου μπλογκ και ποστ στα άλλα;
(αλλά θα μου πεις, γιατί να καταστρέψω τα μπλογκζ των άλλων)
μήπως να γράφω μόνο σχόλια;
κι άλλη (σκέψη):
περίεργο, πως ένα τραγούδι το οποίο το άκουγες και σου ρχόταν στο μυαλό ένα κορίτσι...
τώρα το ακούς και είναι σαν να επιστρέφει σε άλλο... (κορίτσι)
αφού κάθε τραγούδι είναι για ένα συγκεκριμένο... (ναι, κορίτσι)
η σύνδεση στο μυαλό δεν είναι μία;
α, και να δείτε την ταινία του νίκου γραμματικού "οι απόντες"
την είχε η βουλή σήμερα (το κανάλι, όχι το κτίριο)
πι ες.
και μη μου γράψετε σχόλια του τύπου "όχι, τα ποστ σου είναι ωραία" και άλλες τέτοιες παπαριές
το τραγούδι είναι άσχετο με τη δεύτερη σκέψη (αυτή για τα τραγούδια), αλλά έτσι και αλλιώς, τι είναι σχετικό;
δε πιάνο χας μπιν ντρίνκινγκ... νοτ μι....
Μουζικα
Τετάρτη 13 Αυγούστου 2008
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
24 σχόλια:
Γουεν γιου θινκ... γιου αρ βερι σεξι... Χαχαχαχα
ναις σονγκ re....
χουατ καηντ οφ κομεντς ντου γιου γουοντ ας το μέικ?
σέξι;;;;;;;;;
ράιτ γουατέβερ κόμεντ γιου λάικ εξέπτ δε ουάνζ άι μένσιοντ ιν δε ποστ
Γράφεις με ένα δικό σου τρόπο ρε φίλε που εγώ δεν τον πολυκαταλαβαίνω και πολλές φορές ενώ έρχομαι μέχρι εδώ δεν έχω κάτι να πω!
Γαμώτο.
νενι,
δεν πειράζει που δεν καταλαβαίνετε, γράψτε ότι σας έρχεται στο κεφάλι σας.
(εδώ δεν με πολυκαταλαβαίνω εγω...)
Κι εμένα μου επεσήμαναν το ίδιο πρόβλημα: είμαι πιο καλή (=ενδιαφέρουσα) στα σχόλια παρά στα Posts. Λέω να προσπαθήσω να κάνω πιο ενδιαφέροντα τα Posts (θα αρχίσω τα γυμνά).
Τραγούδι. Δεύτερο πρόβλημα: Ένα από τα πράγματα που μου τη σπάνε είναι ότι τόσα χρόνια έρωτες αγάπες και λοιπα και μόνο μια φορά θυμάμαι να είχα κάποιον που να λέγαμε "αυτό είναι το τραγούδι μας." Δηλαδή δεν έκανα ποτέ σύνδεση τραγουδιού με συγκεκριμένο άτομο. Πάντοτε είχα μια ευελιξία να σκεφτώ διαφορετικά άτομα με το ίδιο τραγούδι. (το ότι ποτέ δεν τα συνδέω με κορίτσι δεν το συζητάμε).
Θελω όμως τόσο πολύ να λέω "Αχ παίζει το τραγούδι μας!".
βίλμα,
πρώτον, αυτό με τα ποστ και τα σχόλια σε καμία περίπτωση δεν αναφέρεται σε εσάς και μην το παίζετε μετριόφρων δε χρειάζεται. ακόμα και να ισχυριστεί κάποιος ότι ισχύει αυτό που λέτε, με το τελευταίο σας ποστ, έχετε "ξεχρεώσει" για πάντα και διά παντός. (και εξολοκλήρου θα έλεγα)
δεύτερον, εγώ δεν μίλησα για περιπτώσεις του στυλ που αναφέρατε "παίζουν το τραγούδι μας" και τέτοια. εγώ είπα για καταστάσεις (και αν θέλετε όχι μόνο ερωτικές, πάσης φύσεως) που συνδέονται, μόνο και καθαρά μόνο, στο μυαλό μας με κάποιο τραγούδι. δηλαδής, βιώνεις μια κατάσταση, ότι και αν είναι αυτή και την συνδέεις με ένα τραγούδι στο μυαλό σου, για οποιοδήποτε λόγο δεν έχει σημσασία. και είπα ότι είναι περίεργο που (και αυτό συμβαίνει νομίζω μόνο με τα κορίτσια, αααχχχχ αυτά τα κορίτσια) ενώ το είχες συνδέσει έτσι στο μυαλό σου, σε κάποια φάση της ζωής σου έρχεται και ανατρέπεται αυτό.
τέλος πάντων αυτά είναι δικοί μου προβληματισμοί που ίσως δεν ενδιαφέρουν και κανέναν, και γιατί σας πρήζω τώρα δεν ξέρω, τέλος πάντων.
σας χαρίζω και ένα χαμόγελο
:))
α, επίσης όταν είναι να αρχίσετε τα γυμνά, παρακαλώ να βγάλετε προειδοποιητικό ποστ, μην περάσουμε ξαφνικά από εκεί και μας έρθει κανένας ταμπλάς καλοκαιριάτικα με τέτοια ζέστη!
(αυτό με τα γυμνά δεν το σκέφτηκα...
λες να κάνω και εγώ το ίδιο;...)
ορίστε, το ποστ επαληθεύεται. είχε εφτά σχόλια, και τα τέσσερα είναι δικά μου...
(τώρα οχτώ και τα πέντε δικά μου)
ναης σμαηλ...
Σχεδόν όλα τα τραγούδια που μου αρέσουν τα συνδέω.. με πρόσωπα και καταστάσεις...
Το πιο αστείο βέβαια είναι να βλέπεις κάποιον παλιό σου έρωτα.. σε ένα κλαμπακι τυχαία.. να παίζει το παλιό τραγούδι που είχες συνδέσει με αυτόν... και απο μέσα σου να γελάς... με το τι παπάρας αποδείκτηκε τελικά ο φοβερός έρωτας σου... ή πόσο έχει γεράσει... ενώ το άσμα μιλούσε για την ομορφιά του...
Αη γραητ γιου στορις οφ δε ριαλ λάηφ ντίαρ στούπιντ...
there is no such thing as a good comment.
παραδειγμα
"πανω σε αυτο που λες θελω να παρατηρησω πως οι νανοι που προσεληφθησαν στο ακρωτηριο καναβεραλ κανανε εξαιρετικη δουλεια και θα επρεπε να σκεφτουμε να προσλαβουμε κοντους ανθρωπους και στα δικα μας ακρωτηρια"
Εγώ έχω ένα διαφορετικό πρόβλημα blog-o-εξαρτώμενο... δεν γράφω ούτε καλά σχόλια και τις περισσότερες περιπτώσεις οι καλύτερες αναρτήσεις μου ειναι... τραγούδια του Tom Waits και μόνο αυτά... Χαιρομαι που σας αρέσει ο κύριος Waits!!! Και έπρεπε επιτέλους να το σχολιάσω...κι ας μην ξέρω πως! χεχε!
Everybody row!!!
Κι επισης θα ήθελα να πω πως οι "Απόντες" ειναι παρα πολυ ωραια ταινια... όπως και όλες οι ταινιες του Γραμματικου!!!
Ευχαριστώ!
...for i am a rain dog too...
Τα ποστ σου είναι καταπληκτικά.
Τα σχόλια είναι καταπληκτικά.
Οι σκέψεις σου υπέροχες.
Έτσι δεν είναι φανταστικέ ποστογράφε;
Έχεις απαντήσεις στα σχόλια που μ΄άφησες!
και
Καλησπέρα!
μιπος εισε λιγο εροτευμενοσ με αυτο το αγνοστο σε μας κοριτσι και γιαυτο το σειγκεκριμενο τραγουδακι στιν θιμιζει?????????????????
Αγαπημένε μου αποτέτοιε,
Ως επίτιμος σχολιογράφος σας θα ήθελα να καταθέσω εδώ , την ταπεινή μου άποψη για τον πρώτο σας προβληματισμό, διότι τον θεωρώ ιδιαιτέρως σοβαρό. Για τον δεύτερο ανέλαβαν οι υπόλοιποι.
Δεν είστε ο μόνος που του συμβαίνει αυτό. Έχω έναν πάρα πολύ καλό μου φίλο, τον "thamnos", που πάντα πίστευα ότι δεν έχει αυτό το... "γράφειν" που λέμε. Μετά από πολλές παροτρύνσεις άνοιξε δικό του μπλογκ. Παρόλο που τα ποστ του, δεν είναι καθόλου άσχημα, τα σχόλιά του σε άλλα μπλογκς είναι απλά κορυφαία. Και αυτό πιστεύω ότι συμβαίνει, όπως και στη wilma εξάλλου, διότι σε ένα σχόλιο ο γράφων είναι συνήθως πιο αυθόρμητος, πιο απελευθερωμένος από το "στίγμα" που θέλει να τον συνοδεύει στο δικό του μπλογκ, και άρα πιο πηγαίος, ειλικρινής και "ακομπλεξάριστος". Εντέλει με λίγη παρότρυνση, ο καθένας μπορεί να μας εκπλήξει τόσο ευχάριστα που να λέμε "που κρυβόταν τόσο καιρό;" Το παράδειγμα του παραμυθιού της wilma είναι πιστεύω το χαρακτηριστικότερο όλων. Μια απίστευτη (για μένα τουλάχιστον) αποκάλυψη!
Ορισμένα από τα σχόλιά σας, έχουν αφήσει εποχή, και σε άλλα μπλογκς, και στο δικό σας. Και τολμώντας να μιλήσω εξ ονόματος όλων θα σας έλεγα ότι το χρειαζόμαστε αυτό και σας παρακαλούμε να μη μας το στερήσετε!
Τα ποστ σας τώρα ανήκουν σε μια άλλη κατηγορία γραφής. Ίσως να προσπαθείτε υπερβολικά να ακολουθήσετε κάποιες νόρμες ή να δώσετε ένα συγκεκριμένο στίγμα. Ίσως να σας καταδυναστεύει η πίεση του να κάνετε νέα ανάρτηση. Ίσως τέλος να προσπαθείτε παραπάνω από όσο χρειάζεται να μας δώσετε μια συγκεκριμένη εικόνα για εσάς.
Μην βασανίζεστε. Η ποιότητα του e-ατόμου σας πηγάζει μέσα από τη γραφή σας, είτε τη διαβάζουμε εδώ, είτε σε άλλα σχόλια, αλλού.
Σε κάθε περίπτωση, γράψτε, απαντήστε, συμμετέχετε, με όποιον τρόπο σας κάνει κέφι, είστε μοναδικός, δε χρειάζεται να μοιάσετε σε κανέναν. Εμείς θα σας αγαπάμε το ίδιο και θα περιμένουμε με την ίδια ανυπομονησία, είτε το σχόλιό σας, είτε την ανάρτησή σας.
Να ξέρετε, ότι στους προβληματισμούς σας (που κάθε άλλο παρά δικαιολογούν τον τίτλο του μπλογκ), έχετε τουλάχιστον έναν σύμμαχο (εγώ πιστεύω πολύ περισσότερους), και συν τω χρόνω (πάρτε κι ένα ωμέγα να σας βρίσκεται), θα αποκτήσετε πολλούς ακόμα.
Σας ευχαριστώ που με ακούτε, και που σας έχω σχολιαστή.
Πάρε την προτελευταία παράγραφο του spy (με τη μηχανή και το σκύλο, το κακόγουστο τασάκι και το κακομαθημένο blog) και κάνε την copy/paste εδώ.
Με καλύπτει απόλυτα.
Apos εγώ και το τασάκι μου σας ευχαριστούμε εκ βάθους καρδίας.
ακανόνιστι,
άι ρόουτ στόριζ όφ ρίαλ λάιφ του...
fight back,
όπως πάντα, το σχόλιό σας ήταν μια όαση δροσιάς σε αυτό το μπλογκ
bloodbythejukebox,
καλώς ήρθατε στο ταπεινό αυτό μπλογκ. βάλατε καμιά μηχανή αναζήτησης τομ γουαίιτς και με βρήκατε;
:)))
ωραίο νικ ναίημ έχετε πάντως. και αν είναι για τομ γουαίιτς θα έρχομαι να σας επισκέπτομαι συχνά. γιατί ίσως είμαι και εγώ ένα ραίην ντογκ.
island,
ευχαριστώ που εισακούσατε την επιθυμία μου και δεν μου γράψατε αυτά που είχα πει να μην μου γράψετε στα σχόλια
:)
νενι,
καλησπέρα και ευχαριστώ για την ενημέρωση, αλλά δεν χρειάζεται. εφόσον αφήνω σχόλια στις αναρτήσεις σας, έρχομαι και βλέπω την απάντησή σας
pinos,
μάλλον δεν δώσατε την απαραίτητη προσοχή στο ποστ, διότι εγώ ανάφερα ξεκάθαρα ότι το τραγούδι που πόσταρα δεν έχει σχέση με αυτά που είπα περί τραγουδιών και κοριτσιών. παρακαλώ να ξαναδιαβάσετε και να περάσετε για εξετάσεις στην εξεταστική του σεπτεμβρίου.
αγαπημένε μου (επίσης) spy,
ομολογώ ότι με καλύψατε με το σχόλιό σας.δεν έχω κάτι άλλο να πω και ευχαριστώ.
α, και επίσης ότι είστε και επίτημος και ομότιμος και βαρύτιμος και όλα τα εις -ίτιμος σε αυτό το μπλογκ.
apos,
αυτό με το τασάκι και τα λοιπά δεν το κατάλαβα μάλλον θα εννοείτε κάποιο ποστ του φίλτατου κύριου spy, θα το κοιτάξω αμέσως. ευχαριστώ.
Σας βρηκα σε μια περιπλανηση απο μπλογκ σε μπλογκ... το ονομα του μπλογκ σας δε μου αφησε περιθωρια να μην το κοιταξω...:-) και οταν ειδα τους δυο στιχους του Τομ να δεσποζουν... σκεφτηκα οτι θα ειναι ωραιο μέρος για να περασω λιγη ωρα. Κι έτσι έμεινα... χαχα!
αποτέτοιε μου σας ευχαριστώ. ποτέ δεν το παίζω μετριόφρων διότι φοβάμαι ότι δεν θα μαζέψω τα κοπλιμέντα που θα αποσκοπούσε ένας "μετριοφρων" να μαζέψει. εν πάσει περιπτώση (με υπογεγραμμένη κύριε spy αλλά δεν φαίνεται) σε συνέχεια των όσων είπε ο φίλτατος απών spy μάλλον θα αρχίσω τα γυμνά με προειδοποιητικές ταμπέλες.
bloodbythejukebox,
ναι το όνομα είναι πιασάρικο (ε, πως αλλιώς να προσελκύσω κόσμο να έρθει εδώ μέσα, αλλιώς δεν θα ερχόταν κανείς, μόνο όσοι σκοντάφταν κατα λάθος)
να περνάτε, να περνάτε.
βίλμα,
εντάξει θα περιμένω (για τα γυμνά)
Δημοσίευση σχολίου