ΑΤΕΣΙΟΝΠΛΗΖ

προς όλους όσους φεύγουν ή έχουν φύγει ήδη, οπότε δεν θα δουν το παρακάτω ποστ (όχι ότι αλλιώς θα το βλέπανε αλλά τέλος πάντων), ένα απόσπασμα από το βιβλίο του λένου χρηστίδη "bororo", που αντικατοπτρίζει με τον καλύτερο τρόπο την κατάσταση στα ελληνικά επιβατικά πλοία:

"Ο Λάμπρος και ο Διονύσης κοίτακαν άγρια τον Σταύρο. Αυτός έβγαλε έναν αναπτήρα που ο Διονύσης νόμιζε ότι είχε χάσει πριν από τρία χρόνια.

¨ΠαρακαλούνκυριεβάτεπρορισμόΠαροετοιμασαποβίβαση¨.

Ο γλωσσολόγος Μαρίκα Χααρτόνεν και ο πιστός του σύντροφος Πατσάνγκα Φούτα-Τόρε φούλα Τζόλα γνώριζαν και οι δυο πάνω από είκοσι έξι γλώσες και τα βασικά από τουλάχιστον εκατόν είκοσι διαλέκτους. Ωστόσο, αυτό το άγνωστο γλωσσικό ακτοπλο'ι'κό ιδίωμα, που διασκορπίστηκε από τα μεγάφωνα του καραβιού, τους ήταν τελείως άγνωστο. Η συνέχεια θόλωσε περισσότερο τα νερά:

¨ΑτέσιοπληζΠάσεντζεντεστινέσιοΠάροςκαντληρηκέστονντιζενμπαρ¨

Πράγματι, το πλοίο έμπαινε στο λιμάνι της Πάρου με τη συνοδεία της ορχήστρας του Γιώργου Κατσαρού, φιλτραρισμένης μέσα από ηχεία ποτισμένα σε δεκαπέντε χρονών αρμύρα. Το ηχητικό αποτέλεσμα προξενούσε το ενδιαφέρον του ακροατη, αλλά και την οργή του συνάμα.

Η - για λίγα λεπτά- παραμονή στο λιμάνι της Πάρου συνοδεύτηκε από την εισβολή πάρα πολλών νέων επιβατών, οι οποίοι, αφού επιβιβάστηκαν τσουβαληδόν, σαρδελώθηκαν κονσερβοποιηδόν. Σωρεία, λοιπόν, από μαύρα γιαλιά, μπαντάνες, sleeping bags, κιθάρες, λαδωμένα κορμιά, και ξανθές κόμες αραδιάστηκαν σε κάθε σανίδα του καταστρώματος, συνθέτοντας ένα εντυπωσιακό μωσαί΄κό χρωμάτων και εθνοτήτων.

Μια ομάδα τουριστών, σίγουρα η πιο εντυπωσιακή, κράδαινε απειλητικά ένα τερατώδες μαύρο κασετόφωνο, ίδιο μοσχάρι στο μέγεθος. Μόνο που το κασετώδες μαύρο μοσχαρόφωνο βέλαζε σε όλους μαζί τους νεόδμητους τεκνοχιπχοπρέιβ ρυθμούς, που διονυσίαζαν τους ανοιχτόχρωμους Ευρωπαίους με τις μπαντάνες, τις βερμούδες και τα εγκαύματα. Έτσι, στη μέση το μελανό σφάγιο, γύρω του οι αρχιερείς της κακοφωνίας, όλα έμοιαζαν έτοιμα για τη Μεγάλη Θυσία."

άντε και καλά κρασιά!!