είναι η ώρα που η μάσκα βγαίνει και φυλάσσεται προσεκτικά στο συρτάρι για να χρησιμοποιηθεί ξανά την επόμενη μέρα. που το ποτήρι έχει από ώρα μείνει άδειο και κραυγάζει τη μελαγχολία του. που οι μυρωδιά του καφέ έχει μπλεχτεί με αυτήν του αλκοόλ σε έναν άνευ σημασίας διαγωνισμό όπου ο νικητής δεν κερδίζει τίποτα. αυτή την ώρα ένα ακόμα τσιγάρο δεν είναι αρκετό να γεμίσει το βιβλίο των ανείπωτων λέξεων και οι δείκτες του ρολογιού πέφτουν σε αχρηστία. ο μετρητής της μοναξιάς χτυπάει κόκκινο στο δρόμο της επιστροφής σε πείσμα των αμετανόητων εραστών του νυχτερινού ξεφαντώματος. αυτήν την ώρα οι σοκολάτες στα ράφια των περιπτέρων κρυφογελούν κοροϊδευτικά. και το αύριο μοιάζει ανούσιο.
closing time
22 σχόλια:
Οι σοκολάτες τι κόλλημα τραβάνε; Κοροϊδεύουν τη μοναξιά; Να τους πείτε ότι γελάει καλύτερα, όποιος γελάει μπουκωμένος με σοκολάτα.
Μοναξιά και Αϋπνία μαζί. Απ' τα υπουλότερα δίδυμα! Πρώτα σε λιώνουν σαν τη σοκολάτα στον ήλιο. Σίγα σίγα, βγάζοντάς σου τη ψυχή! Και ό,τι μείνει στο τέλος γίνεται σκόνη με την πάροδο του χρόνου. Και άντε μετά να σε μαζέψεις!!!
(Οφείλω να πω ότι το κομμάτι, και σε σχέση με το κείμενο, μου άρεσε πολύ! Αν και τρόμαξα στην αρχή μόλις είδα πάλι αυτόν...)
Καλό ξημέρωμα να 'χουμε!
Καλή σου μέρα. Ηρθε το αύριο. Σήμερα. Σοκολάτα από το περίπτερο. Λακτα σκέτη.
Αφού με τον ύπνο δεν κάναμε τίποτα, ας κάνουμε κάτι για την πολυκοσμία στο μυαλό μας αγαπητέ...
Βυθισμένος στις σκέψεις σου, πέφτεις στο κρεββάτι και νιώθεις οτι πνίγεσαι μέσα στο στρώμα...Αύτην την ώρα ώντος το αύριο μοιάζει ανούσιο αλλά το πρωί θα σηκωθείς ξανά έχοντας διαγράψει ακόμα μια ημέρα από το ημερολόγιο που κρέμμεται στον τοίχο...Κάτι θα βλασφημήσεις μέσα από τα δοντια σου και θα ξέκινήσεις την μέρα ξέροντας το τέλος της...
Είναι η ώρα που με μελαγχόλισες, πάλι....
(και μου έκοψες την όρεξη να πάω για σοκολάτες στο περίπτερο...)
Ουφ...
Μάλλον βγήκατε βραδυνή τσάρκα και ήταν μία απο τα ίδια...
GCTMT
(Σκέφτομαι αν ερωτευτείται εσείς, εμείς θα χάσουμε εσάς έτσι όπως σας έχουμε συνηθίσει...)
Η σοκολάτα είναι πάρα πολύ καλό υποκατάστατο (για όλα). Προσοχή μόνο γιατί είναι εθιστικό! Αυτές οι ώρες- κι ας μην το καταλαβαίνετε τώρα- είναι οι πιο πολύτιμες της ημέρας. Εμπνέουν τις μεγαλύτερες δημιουργίες, μας γνωρίζουν με τα ενδότερα του εαυτού μας, γεννούν λύσεις, απαντήσεις και προοπτικές.
ε, κύριε αποτέτοιε! "η μυρωδιά" και όχι "οι μυρωδιά"! :)
που λέτε, καμιά φορά έτσι που σας διαβάζω θα'θελα να σας πάρω να κάνουμε μια μεγάααλη βόλτα, να δείτε που ο κόσμος δεν είναι μόνο γκρι όπως στη φωτογραφία σας...και σίγουρα, πάντως, πως το αύριο μόνο ανούσιο δεν είναι.
αλλά μετά το ξανασκέφτομαι και λέω πως θα το ξέρετε κι εσείς, δε μπορεί.
το κομμάτι απίστευτο! μόνο και μόνο για τις μουσικές σας, λοιπόν, συγχωρείται η μικρή μελαγχολία σας (ή όπως αλλιώς λέγεται αυτό που σας κάνει να γράφετε διαμαντάκια κάτι τέτοιες ώρες) :)
H θλίψη και οι σοκολάτες είναι αναλώσιμα είδη...
Μόνο που το πρώτο, είναι και δημιουργικό....
Παράγει θαυμάσια κείμενα!
μαλλον θα σου πηγαινε να εισαι και αφηγητης ,λεω.
αλλα η θλιψη δεν σου παει.
νομιζω σε κανεναν μας δεν ταιριαζει.
αννανας,
έχετε ένα δίκιο είναι η αλήθεια.
:)
αδης,
ναι. δίδυμο φωτιά..
(που θα πάει, θα σε κάνω να σου αρέσει αυτός)
κοφιμαγκ,
μα καλά, σοκολάτα πρωινιάτικα;;
:)
μαστερ,
αυτό ξαναπέστε το..
στολενμπλαντ,
και αν όλη τη μέρα μείνεις ξαπλωμένος στο κρεβάτι γιατί απλά δεν θέλεις να σηκωθείς;
(πάντως κάτι πρέπει να κάνετε με τα ορθογραφικά σας.. χε χε!)
ακανονιστη,
ποτέ δεν κόβεται η όρεξη να πας για σοκολάτες..
GCTMT,
(μου άρεσε πάρα πολύ αυτό που είπατε. αν και δεν ξέρω αν είναι καλό ή όχι..)
σας φιλώ.
θεια θ,
επίσης είναι και οι ώρες που καίγεται ο εγκέφαλος..
κοκκινα παπουτσια,
η αλήθεια είναι ότι θα μου άρεσε μια βόλτα στα μέρη σας. μια μέρα που θα έχει συννεφιά.
(σόρρυ για την ορθογραφία, δεν το συνηθίζω.. :pp)
βιολιστης,
ουφ!! κάθε φορά που αφήνετε σχόλιο, δεν ξέρω τι να απαντήσω!
έχω κάποιες αμφιβολίες παρόλα αυτά για την αναλωσιμότητα της θλίψης..)
αλισια,
μπα, για αφηγητής ούτε να το σκέφτεσαι, δεν το 'χω!
η θλίψη πάντως είναι γοητευτική (νομίζω το έχουμε ξαναπει αυτό κάποτε..)
φιλιά
Τη ξερω αυτη την ωρα..
ακουγεται απο το ασανσερ η αλυσιδα καθως αυτο κατεβαινει .
Ειναι ισως ο τελευταιος που γυρισε αργοπορημενος αυτος που το καλεσε...
περιμενεις να σταματησει
το συρσιμο για να συνεχισεις
το βιβλιο των " ανειπωτων λεξεων"
απερισπαστος
η για να αφησεις να γραφουν οι δικες σου
ενω στην πολη κατω απο τα ματια σου ολα παιρνουν ενα σκουρο βαθυ μπλε φως
-κοβαλτιου!
-ειναι η ωρα της δημιουργικης μελαγχολιας!:)
α, απο συννεφια αλλο τιποτα..!
ας ειναι..με τα ποδηλατα ομως :)
(αρκει να'χω επισκευασει το δικο μου που τα'παιξε..)
σας φιλω :)
ταλισκερ,
εντάξει, αλλά άμα είναι να γράφετε σχόλια καλύτερα από το ποστ, τι θα απογίνω;
:)))
κοκκινα παπουτσια,
τότε θα πρέπει να ανασύρω από τα βάθη του υπογείου που το έχω ξεχασμένο το δικό μου. και αν λειτουργεί κιόλας..
Μια ΛΑΚΤΑ παρακαλώ. Αν σας βρίσκεται και μια δεύτερη μην πάει χαμένη... Την τρώω και αυτήν!
(μια χαρά σας βρίσκω, κι ελπίζω να είστε πάντα εμπνευσμένος έτσι όπως σε τούτο εδώ το μαγικό κείμενο)
χρισα,
δεν ξέρω για εσάς, αλλά εγώ δεν ακούω κανένα χειροκρότημα..
γουέλκαμ!
θεωρημα,
ε όχι και λάκτα!
εγώ προτιμάω αυτές τις καινούργιες τις μίλκα, που έχουν διάφορους συνδυασμούς γεύσεων. δοκιμάστε με γεύση φράουλα και γιαούρτι!!
:)
Ακόμα δεν πήρατε εκείνο το στρώμα νερού υποψιάζομαι.
Πολύ καλά.
Θα φροντίσω να σας το στείλει η αι βασίλης.
Καλά. Μια ΙΟΝ τότε? Είμαι του παραδοσιακού μωρέ, έχω προσκόληση στις κλασσικές αξίες (και η Μίλκα όμως θανατηφόρα, δεν διαφωνώ! Θα ψάξω τη γεύση που προτείνατε!!!)
φοραδα,
η αλήθεια είναι ότι φοβήθηκα να το πάρω γιατί μου είπανε ότι δεν έχει εγγύηση για φθορά λόγω μακροβουτιών στους εφιάλτες..
(θα του γράψετε γράμμα του άγιου;)
:)
θεωρημα,
άμα είναι ίον εντάξει!!
Πολυ ομορφο, μπραβο!
Υ.Γ. Ιον, απο τις πολυ μεγαλες με τα ολοκληρα αμυγδαλα...
τελικά η σοκολάτα είχε μεγάλη πέραση. Τί λες τώρα να κάνουμε ένα γκάλοπ για σοκολάτες και την ώρα που τις τρώμε;
Δημοσίευση σχολίου