- δε μου λες, πως θα γίνει;
- .........
- λέγε ρε, πως θα γίνει;
- γιατί προσπάθησες και δεν;
- δεν θέλω κάτι, απλά αυτό
- γιατί, για να μην κοιμηθείς για καμιά βδομάδα μετά;
- λες;
- εμ..
- ............. (γιατί τώρα κοιμάμαι;)
- .............
- λες να γίνει;
- και αν γίνει, τι;
- ξέρω γω;
- ε τότε τι;
- μαλακία, ε;
- ξέρω γω;
- ......................
- ......................
- αφού θέλω
- ε τι να σου πω, μπορεί..
- λες;
- μπορεί
- ναι..
- μπορεί και όχι
- ναι, ε;
- εμ..
- ναι, μπορεί και όχι
- ........................
- ........................
- ........................
- ωραία..
Κυριακή 2 Νοεμβρίου 2008
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
19 σχόλια:
συμμετέχω σε αυτό το διάλογο 3 φορές την εβδομάδα απαραιτήτως... η αντίληψης σε πάει μακρυά.
Ξέρετε τι μ' αρέσει περισσότερο σ' εσάς;
Η αποφασιστικότητά σας!
καλημερούδια.
Θα συμφωνήσω με τον προλαλήσαντα!
Η ανάρρωση... προχωράει βλέπω...
Εύγε!!!!!
αν μη τι άλλο, είσαι σταθερός χαρακτήρας!
Καλημέρα καλέ μου αποτέτοιε...εε, τι να πω δε ξέρω πάνω σ αυτό..είναι μιά φάση που και γώ την έχω περάσει αυτή..και δεν είναι ότι καλύτερο μπορώ να πώ αυτό...δύσκολο..αλλά μου κάνει εντύπωση και μένα η αποφασιστικότητά σου παρ αυτά.. άτιμο πράγμα αυτός ο έρωτας..άτιμο και το κακό είναι ότι δεν υπάρχει και 'γιατρικό'σ αυτή την αρρώστια που λέγεται-έρωτας...!!ούυυφ κουράγιο καλέ μου..μόνο αυτό..κουράγιο..που θα πάει θα σταματήσει κάποτε κι αυτό που σε βασανίζει.....φιλάκια,Αθανασία.
Μπορεί όμως και ναι.
Μια ειναι η λυση σε τετοιες περιπτωσεις. Κορωνα η γραμματα. Καρατσεκαρισμενο.
Θα με θυμηθειτε.
Ισως πάλι και να...
κάθεστε και σκέφτεστε..
τι σκέφτεστε???
κάντε το γαμημένο ότι κι αν είναι
αμα σας βγει καλά , μια χάρα πετάμε στα σύννεφα
αμα σας βγει σκατά ,μια χαρά
τραβάμε το καζανάκι
αντε...,περιμένει...
Για δείτε λίγο το ταβάνι: αν όσο πάει και πέφτει μαζί με όλη τη λύπη του κόσμου πάνω σας, πάμε για τον πάτο ολοταχώς.
Κι άμα αρχίζουν τα διλήμματα, το ξέρετε ήδη, δε θα το κάνετε το βήμα. Γιατί είστε αυτός που είστε, που δεν ξέρω και ποιός είστε αλλά είναι σίγουρο ότι ανήκετε στη φυλή μας. Και πάτε και για φύλαρχος.
Με κάλυψε απόλυτα η Σεισάχθεια. Ετσι ακριβώς!
Ωραία το λες εσύ αυτό;
Δεν ξέρω τι ακριβώς κοσκινιζεις τόσο επιμελώς, μπάτ,όσο καιρό ακολουθούσα τις συνταγές γιά τα γλυκά που έλεγαν πως κοσκινίζουμε τα πάντα , τα γλυκά μου αποτύγχαναν .
Γιά το λόγο που αποτύγχαναν και όταν σταμάτησα το κοσκίνισμα.
Επειδή ακόμα κιάν η συνταγή ήταν χάλια, εγώ δεν είχα την εμπειρία να την ισιώσω.
Φιλιά και κάνε ό,τι είναι να κάνεις, αλλιώς μαύρο χειμώνα θα περάσουμε.
δ
Έχετε πολύ καλή σχέση με τον καθρέφτη σας, θα έλεγα.
Ο δικός μου είναι πολύ πιο σκληρός..
ωραια.
νικολακι,
που ακριβώς σε πάει όμως;
καλώς ήρθατε.
σπα'ι',
ναι είναι το δυνατό μου σημείο..
χαπι,
και εγώ.
ακανονιστη,
προς τα που πάει όμως..
ρια,
όπως είπα και στον σπά'ι', το χω αυτό.
αθανασια,
(η αποφασιστικότητά μου τσακίζει..)
χνουδι,
λέτε ε;
(μόνο εσείς με καταλαβαίνετε)
σ.λ.ε.,
ναι, αλλά κορώνα ή γράμματα;
χουλκ,
τελικά εσείς πιάσατε το νόημα αυτού του ποστ (αν έχει)
σεισαχθεια,
μου θυμίσατε κάτι που είχε πει ένας φίλος.
"στην τελική ή θα πιεις ένα μπουκάλι ή δύο"
αγιογδιτισσα,
το δωμάτιο γενικά θεωρείται ψηλοτάβανο αλλά εγώ περπατάω σκυφτός για να μη χτυπήσω.
για τα υπόλοιπα είστε εντελώς (μα εντελώς;) μέσα στο μυαλό μου. πάντως άμα είναι να γίνω φύλαρχος χαλάλι.
βιολιστής,
έτσι κάνει αυτή. να την ακούτε.
(εγώ πάλι..)
ουτοπια,
έτσι όπως γίναν τα πράγματα πως να το πω;
δημητρατ,
μωρέ εσείς καλά τα λέτε ποιος σας ακούει όμως..
σνρτυτσε,
είναι που τον έχουν πιάσει οι καλοσύνες του τελευταία..
φε'ι',
τέλεια.
μεσιέ αποτέτοιε...
ιτ άκτσουαλι μέικς σένς...
Δημοσίευση σχολίου