σκέφτομαι ότι θα γινόμουν αιώνιος ευεργέτης και πιστός υπηρέτης σε όποιον εφεύρισκε τη μηχανή του χρόνου. να πήγαινα πίσω να διορθώσω κάποια από τα λάθη μου. όχι πολλά, κάποια μόνο, κάποια λίγα (λίγα μόνο, σας παρακαλώ, λίγα, πολύ λίγα), αυτά που με βαραίνουν και δεν ονειρεύομαι πια. γιατί βαρέθηκα να κυκλοφορώ με τη μάσκα του αρλεκίνου και του μίμου. κουράστηκα. το κεφάλι μου δεν μπορεί να τη σηκώσει άλλο (για να μη μιλήσω για το μυαλό μου).
ανοίγω την μπαλκονόπορτα να μπει λίγος καθαρός αέρας, με την κρυφή ελπίδα κάποια νότα του να δώσει νέα πνοή στη μονότονη μουσική που παίζει εδώ και καιρό μέσα στο μυαλό μου..
.
.
.
.
.
σας αφήνω τώρα. πρέπει να φορέσω πάλι τη μάσκα μου και να βγω έξω (αυτές οι κοινωνικές υποχρεώσεις φαντάζουν τραγικά γελοίες κάτι τέτοιες στιγμές)
.
.
.
(μα που την έβαλα;)
Μουζικα
Παρασκευή 10 Οκτωβρίου 2008
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
23 σχόλια:
Αμα βρε πουλάκι μου... ήταν λίγα.. και μικρά... κακώς υπερεκτιμήθηκαν.. και κακώς υποφέρεις...
Μην αυτομαστιγώνεσαι.. ορισμένα πράγματα.. γίνονται για καλό...
Προσπάθησε να τα δεις έτσι...
Και μην βγαίνεις αμα δεν γουστάρεις...
Οσοι σε αγαπάνε.. που είναι και οι μόνοι που αξίζουν.. σε συγχωρούν.. ό, τι και να κάνεις..
Οι άλλοι ας πάνε να γαμηθούν....
(άκου μία πουρή... που τα έχει ζήσει στο πετσί της αυτά...και στεναχωριέται να σε βλεπει τόσο χάλια....)
ερχονται στιγμές που σκοτεινιάζουν τα πάντα...
κρατήσου απο τους καλούς φίλους. Έχουμε ανθρώπους δίπλα μας που ξεχνάμε τι αξία έχουν.
Περνάω περίπου τα ίδια με σένα , θέλω να σου γράψω κάτι για δύναμη, αλλά δεν ξέρω τι...
Και τώρα ας παίξουμε κρυφτό με τις σκιές μας...
Αφού ανακάλυψες την μασκα του αρλεκίνου είσαι σε καλό δρόμο. Σκοτεινό μεν αλλά καλό (μόλις τον ασφαλτοστρώσανε).
Καλησπέρα
ΥΓ Είπα να κάνω λίγο αποτυχημένο χούμορ σήμερα. Γι αυτό μην ακούτε εμένα αλλά την Ουτοπίτσα. Ξέρει καλύτερα.
Μάσκα φοράμε μόνο στις απόκριες και αυτές αργούνε ακόμη.
Έχετε πρόσκληση.
Καλό ξημέρωμα.
Πολλές φορές ζήτησα, παρακάλεσα, ικέτεψα το χρόνο να γυρίσει πίσω. Ποτέ δεν το έκανε. Και ήταν, όπως αποδείχτηκε στη πορεία,για καλό.
Χρόνος πανδαμάτωρ.Χρόνος, που όλα τα δαμάζει, που όλα τα γιατρεύει.
Εκείνες οι κοινωνικές υποχρεώσεις ομως, μου κάθισαν στο στομάχι. Υποχρέωση μόνο στον εαυτό σου πρέπει να έχεις αυτή τη στιγμή.
Αν την εχασες παντως μπορεις να παρεις την δικια μου..ειναι λιγο χρησιμοποιημενη δεν πιστευω να σε πειραζει..?
για τη μηχανή του χρόνου, ίσως έχεις προσέξει στο blog μου, χαρίζω και 10 χρόνια ζωής. Αν μάθεις κάτι, πες.
(όχι για να διορθώσω όμως λάθη. Για να κάνω άλλα.)
Να ξερες πως σε νιωθω.
Καιρό τώρα διαβάζω σχόλιά σου σε διάφορα μέρη και πραγματικά με μερικά έχω γελάσει πάρα πολύ.
Επιτέλους βρήκα το χρόνο να περάσω από τα μέρη σου. Από τη μία χαίρομαι που σε ανακάλυψα κι από την άλλη λυπάμαι που σε πετυχαίνω σε τέτοια φάση.
Πραγματικά σε καταλαβαίνω κι ας μη γνωριζόμαστε καθόλου. Αυτή η μάσκα είναι κουραστικό πράγμα. Κι όσο πιο καθαρή και περιποιημένη προσπαθώ να διατηρώ την έξω πλευρά της, άλλο τόσο βρώμικη είναι από μέσα.
Η αγαπημένη μουσική εκείνης (κι αυτής) της περιόδου είνα τα δύο album του Max Richter. Μπορεί κάποιες φορές να με έριχνε περισσότερο αλλά πραγματικά πίστευα ότι περιέγραφε τα συναισθήματά μου. Αν θες άκουσέ τον.
Μεγάλο βγήκε το σχόλιο τελικά.
Να προσπαθείς να είσαι καλά.
Την καλημέρα μου.
καλέ, ποια φάση; (στον κύριο από πάνω μιλάω)
μια χαρά φάση είναι αυτή, πολύ κοινή σε πολλούς, χμ χμ.
λοιπόν, ειχα δει ένα έργο, μ'έναν τύπο που με εκνεύριζε θανάσιμα κάθε φορά που τον έβλεπα αλλά τρελαινόντουσαν τα δύο ηλίθια μεγάλα παιδιά μου. παρασύρανε και το στραβάδι το μικρό, όταν αυτό το τελευταίο είδε το περίφημο έργο 'η μάσκα'...
έτσι λεγότανε;
έφαγα το έργο στη μάπα.
και κάτι έκανε τιλτ μέσα μου.
η μάσκα που δεν ξεκολλάει από το πρόσωπο.
και τώρα σκέφτομαι το σλήμαν.
που έμαθε αρχαία μόνος του, τον έλεγαν όλοι τρελό.
δικός του, ο τάφος του αγαμέμνονα.
νομίζω.
αυτός τον ανακάλυψε.
φέις του φέις
πρόσωπο με πρόσωπο
με τη μάσκα του θανάτου.
τράβηξε τη μάσκα του θανάτου, την εντάφια μάσκα,
ΚΑΙ ΕΙΔΕ
το πρόσωπο του αγαμέμνονα
ΝΑ ΓΙΝΕΤΑΙ ΚΑΠΝΟΣ.
η επαφή με τον έξω κόσμο έφερε τη φθορά.
τι πω, ότι η φθορά είναι το ρολόι μας;
ότι η μάσκα είναι μια ημιθανής προσπάθεια επιβίωσης ;
να θυμηθώ τη μαντάμ ντε σεβινιέ, που δίνοντας οδηγίες για τις μάσκες στα κορίτσια της εποχής της τους έλεγε (αν ηταν αυτή, γιατί δε θυμάμαι καλά): μεντεμουαζέλ, σουριέ αφέν και βο ριντ σουά μπιάν πλασέ', ήτοι (να επιδείξω και τη γαλλομάθειά μου, ξέρω και πιάνο):
δεσποινίδες μου να χαμογελάτε ώστε οι ριτίδες σας να είναι σε καλή θέση...
έχω κι εγώ τη μάσκα του αρλεκίνου
τη φοράω κι η μάσκα, κάθε που θέλω κάτι να πω, μιλάω κι αυτή και λέει:
'πάλι σαχαλμάρες λέω', κι έτσι ακυρώνει ό,τι την έσπρωξα να πει, όπως κι εδώ
'πάλι σαχλαμάρες λέω, καλημέρα, κυριε αποτέτοιε, εσύ είσαι στο μάπετ σόου κι εγώ είμαι μια μάπα και μισή...
όμως, έτσι μελαγχολικά που τα είπαμε σήμερα,
ένα ευχαριστώ, γαλήνιο, και γι'αυτό ειλικρινές...
που χτες πέρασες από το μπλογκ
κι έγραψες:
πω πω
...
τι ήταν πιο σοφό;
η φλυαρία μου, η μάσκα μου δλδ, ή το δικό σου επιφώνημα, γλυκό, παιδιάστικο, ειλικρινές;
είναι ωραία που χτες στον περίπατο σπίτι μου δε φορούσες μάσκα. και το ποστ σου εδώ, είναι αλώβητα ειλικρινές.
όμορφο.
σ'ευχαριστώ που με δέχτηκες, καλημέρα.
καλημέρα.
Είμαι στο χώρο κάποιου ομοιοπαθή "αήττητοι βλάκες".
Οι έξυπνοι άνθρωποι, έχουν μια αδιόρατη θλίψη πάνω τους, το αντίθετο με τον /βλάκα/ που είναι κομμάτι αδιάβροχοι σ'αυτά, αφού όσα λιγότερα εννοεί , τόσο λιγότερα νοιώθει.
Κάποιοι προσέρχονται στην βλακεία εθελοντικώς ,προκειμένου να επιβιώσει ή να μη μπλέξει σε μπελάδες, ο νοήμων.κάνει πως δεν κατάλαβε...( απο .. εγχειρίδιο βλακείας ,Δ.χαριτόπουλος)
Για την ανάρτηση σας " "
Ξύπνησε πριν την αυγή.
Πήρε ένα πρόσωπο από την αρχαία πινακοθήκη "κ.τ.λ.( Morrison)
Αστην να παίζει, άστην να παίζει (τη μονότονη μουσική του μυαλού σου). Ετσι θα τη βαρεθείς γρηγορότερα...
ακανονιστη,
μη στεναχωριέστε, δεν υπάρχει λόγος. εγώ πρέπει να αυτομαστιγωθώ τώρα. το χρειάζομαι.
αεριτζης,
νομίζω ότι σε σχόλιό σας σε προηγούμενο ποστ είχα γράψει ότι σας νιώθω και με νιώθετε. ίσως δεν χρειάζεται να πείτε τίποτα άλλο. δεν χωράνε λόγια παρηγοριάς μεταξύ δυο ομοιοπαθούντων. μόνο το ότι ξέρουν ότι δεν είναι μόνοι.
ουτοπια,
το κρυφτό από μικρό δεν μου άρεζε. γιατί συνέχεια φιλούσα εγώ.
αιλαντ,
δεν τη ανακάλυψα τώρα. την είχα πάντα. απλώς τώρα την πρόσεξα
νενι,
μπα μην το λέτε. δεν είναι μόνο στις απόκριες. όλη τη χρονιά μην σας πω.
χουλκ,
ναι, ίσως αυτό με το χρόνο να είναι ψέμμα. γιατί έχουμε τέτοια επιθυμία εκ του ασφαλούς, αφού ξέρουμε ότι δεν μπορεί να γίνει.
ναγια,
δεχόμεθα παντώς είδους μάσκες χρησιμοποιημένες ή μη.
(αρκεί να κρύβουν καλά το πρόσωπο)
απος,
και άλλα; μα πόσα ποια;
σ.λ.ε.,
είναι κάπως ανακουφιστικό (αλλά όχι εγωιστικό) να ξέρεις ότι δεν είσαι μόνος σου..
σντρυτσε,
χαίρομαι που γελάσατε με τα σχόλιά μου, αλλά λυπάμαι που δεν γελάτε με τα ποστ μου.
τον κύριο δεν τονε ξέρω, αλλά θα τον ψάξω. εμένα το σάουντρακ αυτής της περιόδου είναι όλοι οι δίσκοι των sigur ros. είναι το καλύτερο φάρμακο που έχω βρει.
καλημέρα και καλώς ήρθατε
αμπθα,
σας ακυρώνει και εσάς η μάσκα σας; εμένα παίρνει και πρωτοβουλίες και λέει άλλα από αυτά που θέλω να πω.
ωραία τα λέτε πάντως. δεν έχει σημασία που λέτε πολλά. ο καθένας έχει τον τρόπο του να εκφράζεται. το απλό πω πω που σας έγραψα, ίσως να φανερώνει την αδυναμία μου να εκφράσω με λόγια τα συναισθήματά μου. ξέρω γω;
ντοραφ,
ομολογώ ότι δεν πολυκατάλαβα τι θέλετε να πείτε. αλλά μη δίνετε σημασία δεν το χω πολύ εύκαιρο τελευταία (το μυαλό μου). πάντως μου άρεσαν αυτά που γράψατε.
καλώς ήρθατε.
βιολιστης,
ίαως δεν έχετε άδικο σε αυτό που λέτε..
(ανακαλύπτω κάθε φορά και περισσότερο ότι ήσαστε σοφή. πραγματικά)
αυτό που γράψατε εσείς ήταν περιληπτιικό και μια χαρά, τα δικά μου τα χαμένα είναι φαφλατούδικοι φραμπαλάδες:)
(την έχετε βάλει στο τρίτο συρτάρι δεξιά)
αμπθα, μου άρεσε πολύ η φράση φαφλατούδικοι φραμπαλάδες.
:)
σπαι,
(ευχαριστώ, την βρήκα)
Σοφή; Κάθε άλλο. Απλά, συλλέκτρια λαθών υπήρξα....
βιολιστης,
ναι, αλλά εσείς μάθατε από τα λάθη σας. άρα γίνατε σοφή.
Βάλε ένα κορδονάκι για να κρέμεται στο λαιμό σου και να μην την ψάχνεις κάθε φορά.
αντινετρινο,
εδώ λέμε πως θα γίνει να την ξαποστείλω, όχι να την κουβαλάω μαζί μου συνέχεια..
καλώς ήρθατε από τα μέρη μας.
ευχομαι να μη τη βρεις
να την συχαθεις
να την πεταξεις
φει,
δυστυχώς αργήστε. τη βρήκα..
Δημοσίευση σχολίου