ένα τίποτα
ένα κενο
μόνο μουσική
στο όνομα ruby (στο παρακάτω τραγούδι) βάλτε όποιο σας ταιριάζει. εγώ ξέρω ποιο μου ταιριάζει.
θέλω ξανά να ζητήσω ταπεινά συγνώμη για την απόκρυψη των σχολίων στα προηγουμενα ποστ. δεν είχα καμιά διάθεση να το παίξω κάπως ούτε τίποτα άλλο. απλά έτσι μου βγήκε. και αν συνέχισα να ποστάρω είναι γιατί όπως είπε και η ε σε ένα ποστ της, "αν η μισή μου καρδιά στην κανονική ζωή βρίσκεται, η άλλη μισή εδώ μέσα τριγυρίζει."
εύχομαι σε όλους και όλες να ζείτε ευτυχισμένοι με τον άνθρωπο που αγαπάτε και να μην τον/την αφήσετε από κοντά σας. εγώ δυστυχώς δεν είχα το μυαλό και την δύναμη να μείνω μαζί της.
σας φιλώ όλους
και κάποιοι στίχοι του τραγουδιού "σκισμένος χαρταετός", το οποίο δεν το βρήκα στο γιου τιουμπ.
Απόψε θέλω να σε δω όμως το ξέρω
δεν έχω νόημα δεν είμαι κανενός
πάνω σε ό,τι με κάνει κι υποφέρω
γελώντας πέφτω σαν σκισμένος χαρταετός
Είναι η καρδιά μου ένα σπίτι στοιχειωμένο
δεν θα 'πρεπε να υπάρχει τόση λύπη εκεί
ό,τι αγαπάω με αφήνει νικημένο
στο άδειο μου σχήμα μια σκιά που νοσταλγεί
Κοντά σου δεν μπορώ, μακριά σου τρέμω
κάτι με τρώει και δεν μπορώ να κοιμηθώ
περνάω τις μέρες μου σαν δαίμονας κλεισμένος
σ' ένα κουφάρι φαγωμένο απ' τον καιρό
Κι αν τόσα χρόνια περπατήσαμε μαζί
τον τελευταίο δρόμο θα τον κάνω μόνος
θα 'χω στη χούφτα μου μια μπούκλα σου χρυσή
και μια ραγισματιά στα χείλη μου απ'τον πόνο
Μουζικα
Πέμπτη 25 Σεπτεμβρίου 2008
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
15 σχόλια:
To ελεεινότερο πράγμα που θα μπορούσα να κάνω τώρα είναι να σας δώσω συμβουλές.
Fuck...
Δε ξέρω τι να σας γράψω.
Έχω χιλιάδες πράγματα, και δε μου βγαίνει ούτε λέξη. Ίσως μια άλλη φορά, ίσως από κοντά...
Σας ευχαριστώ για τη συντροφιά σας
Καλό ξημέρωμα.
Γρήγορα, ή αργά,
Επώδυνα ή όχι,
θα περάσει κι' αυτό...
Δυνατά εμβόλια αυτά καλέ μου...
Κάθε φορά θα είσαι όλο και πιο ψύχραιμος, άκου και την παλιά.
Και να σου πω και το τετριμμένο...καλύτερα να μετανιώσεις για κάτι που έκανες παρά για κάτι που δεν έκανες, όλα για καλό γίνονται κτλ...
Κουράγιο.
Μην εξαφανιστείς.
Καλε Φίλε γειά!
θα σταθώ σε αυτό που αναφέρεται στο τελευταίο σχόλειο ότι"όλα για καλό γίνονται" κι ας είναι εξαιρετικά βασανιστικό να το υπομένεις...
Κάπου λές ότι δεν είχες τη δύναμη και το μυαλό να μείνεις μαζί της...
Το μόνο που μπορώ να σου πω είναι μάθεις από αυτό και ποιος ξέρει, ίσως κάποια στιγμή στο μέλλον αυτό σε βοηθήσει.
Σε παρόμοια φάση βρίσκομαι και θέλω απλά να εξαφανιστώ, ..να χαθώ...
Ευτυχώς ή δυστυχώς όλα είναι μέσα στο πρόγραμμα...
Όπως λέει και ο spy, δεν υπάρχει χώρος για συμβουλές.
Έχε όμως υπόψη σου ότι κάποιοι έχουν διάθεση καλή για σένα και ψάχνουν να δουν που είσαι.
Έψαξα τα ποστ, δεν τα βρήκα, δεν πειράζει. Νομίζω ότι ο καθένας μας έχει δικαίωμα να είναι όπως θέλει - κλεισμένος, κλειδαμπαρωμένος, γεμάτος στεγνός, όπως...
Και πάλι:
Σου στέλνω ένα μπουκαλάκι δύναμη, πάρτην και κάντην ό,τι θες: κλεισούρα, οργή, χαρά, κέφι...
Καλό απόγευμα φίλε.
Τι συμβουλές και μαλακίες μωρέ;Σιγά να μην σου δώσουμε εμείς συμβουλές..
Εμείς τι είμαστε δηλαδή,κοινωνικοί λειτουργοί(πω σκατά τους λένε δεν ξέρω) ή ψυχολόγοι;
Ο καθένας ρε φίλε κουβαλάει τα δικά του και τα ζει κάθε μέρα και εδώ μέσα δεν ήρθαμε,ούτε μαζευτήκαμε για να κρίνει ο ένας την ζωή του άλλου.
Κανείς δεν ξέρει πόσο πόνο ή αγάπη ή μίσος κουβαλάς εσύ η εγώ και κανένας δεν μπορεί να σου πει κάνε εκείνο ή το άλλο για να "ξεχαστείς".
Μπορεί να είμαι απόλυτη αλλά μ αρέσει για αυτό μην απολογήσε γιατί έκρυψες τα σχόλια ή γιατί δεν μας γράφεις.Δεν είσαι υποχρεωμένος να το κάνεις,κανείς δεν σε αναγκάζει,γουστάρεις και το κάνεις.
Φιλιά
http://www.youtube.com/watch?v=y2atoxtnXiI
κι εγώ τίποτα...
απλά θυμήσου ότι κάποια στιγμή θα μειωθεί ο πόνς κι η στεναχώρια.
Γειάσου φίλε....και εσύ απογοητευμένος και λυπημένος;;;.. που να δείς τις δικές μου λύπες και τους δικούς μου πόνους!!ξέρω πονάει πολύυυυυ...αλλά άμα κάτσω φίλε και σου πώ τη δική μου ιστορία...θα δείς ότι υπάρχουν και πολύυυυ χειρότερα!....λοίιιιιποοόν...τον γνώρισα πρίν από 8-9 μήνες..τον ερωτέυτηκα από την αρχή..αν και ποτέ δεν είδα ούτε το πρώσοπό του...τώρα το πώς τον γνώρισα άαααλη τεράστια ιστορία...εκείνος είναι ραδιοφωνικός παραγωγός....και τον γνώρισα μιά νύχτα τυχαία όταν έκανε την εκπομπή του...έστειλα μνμα και του ζήτησα ένα μουσικό κομμάτι Χατζιδάκι για την ακρίβεια...εκείνος μου το έβαλε!! και μάλιστα μου το αφιέρωσε!!λίιιγο πολύ λίγο μετά το τέλος της εκπομπής του είδα ένα μνμα από κείνον....ναί,ναί από κείνον στο κντό μου!ήταν πολύ γλυκό!χάρηκα δε λέω...μιλήσαμε πολύ εκείνη τη νύχτα....και ήταν όμορφα!πολύ όμορφα!δύο άγνωστοι να μιλούν με μνματα μέσα στη νύχτα....ήταν υπέροχα...όπως και την επόμενη μέρα το απόγευμα...αλλά και το επόμενο μεσημέρι που μιλήσαμε και πάλι...εγώ (και ίσως αυτό να ήταν και το μεγαλύτερο λάθος μου δε ξέρω)θεώρησα ότι έπρεπε να του πώ για μένα την αλήθεια...ότι έπρεπε να είμαι μαζί του ειλικρινής)...είμαι Αμέα...και αυτό του το είπα...και τότε εκείνος...έκανε κάτι που δε περίμενα...είπε ότι λυπάται πολύ.. κι από κείνη τη μέρα έπαψε να επικοινωνεί μαζί μου πιά..βέβαια του έστειλα εγώ κάποια μνματα (ίσως και να μην έπρεπε να το κάνω δε ξέρω)...μου απαντούσε βέβαια,πότε μου απαντούσε πότε όχι....δε λέω πόνεσα και πολύ...πάααααααρα πολύ...και πονάω....αυτό το καλοκαίρι αποφάσισα να μη του στείλω ξανά μνμα ποτέ...τώρα το γιατί μεγάααααλη ιστορία...αυτό όμως που με πονάει είναι ότι το σταμάτησε έτσι χωρίς να μου πει γιατί τί τον έκανε να το κάνει αυτό...ότι δεν μου μήλισε ξεκάθαρρα...ότι δείλιασε να μου πεί ξέρεις 'δεν θέλω να το συνεχίσω για τους τάδε λόγους ή κορίτσι μου ξέρεις δε γουστάρω άλλο τό και τό'...και φυγε έτσι σιωπηλά,αθόρυβα σαν κλέφτης...ίσως εάν μου χε μηλίσει ξεκάθαρα (λέω πολλές φορές)να μην με πονούσε τόοοοοσο πολύ όλο αυτό...ποιός ξέρει...εγώ όμως πονάω....και θα συνεχίσω ίσως να πονάω και στο δηινεκές;;;...άγνωστο...έτσι είναι φίλε ο έρωτας...αλλοπρόσαλος και παράξενος...θεότρελλος!...σου έυχομαι να βρείς το κουράγιο να γυρίσεις ξανά κοντά της και να μείνετε μαζί για πάντα!Υσ-συγνώμη για το τεράστιο σχόλιο και την κατάχρηση χώρου,καλώς σε βρήκα,Αθανασία.
σπαι,
εγώ σας ευχαριστώ
(ξέρετε γιατί)
βιολιστή,
ναι, λογικά κάποτε θα μου περάσει..
πατσιουρι,
ναι καλά είναι τα εμβόλια, αλλά εγώ ανατριχιάζω με τις σύριγγες
(ιδιαίτερα όταν είναι και χρησιμοποιημένες..)
αεριτζης,
σας νιώθω και με νιώθετε..
καλώς ήρθατε.
χαπι πεπερ,
ευχαριστώ για το μπουκαλάκι
νενι,
σας ευχαριστώ που είστε απόλυτη. μάλλον το χω ανάγκη.
χουλκ,
θενξ
βιλμα,
όπως είπα και στο βιολιστή, λογικά θα μου περάσει
(αλλιώς γάμα τα)
αθανασία,
καλώς ήρθατε. ο καθένας κουβαλάει τα δικά του. όπως μπορούμε πορευόμαστε.
τι να πω τώρα; γιατί απολογείστε αγαπητέ που κλείνετε τα σχόλια; Δικό σας είναι, του βάζετε και φωτιά και το καίτε...
Βρεθήκαμε όλοι στην ίδια θέση. Δεν είναι παρηγοριά, δεν υπάρχει παρηγοριά. Δεν υπάρχουν επίσης συμβουλές.
Υπάρχει ο καθένας μας και ο τρόπος του. Ο δικός μου ήταν πάντα η άλλη πατρίδα. Και η διαπίστωση ότι στις δύσκολες στιγμές, κάποιοι με σκέφτονται.
Εύχομαι ειλικρινά να βρεις τον δικό σου τρόπο.
(μόλις είδα το βίντεο με το παγόβουνο, κόλλησα. Καταλαβαίνεις γιατί...)
Αποτέτειε,
να θυμάσαι τις μέρες που τραγουδούσες κιθαρίστας ή ντράμερ και να γελάς.
Ρε συ αποτέτειε,
μην πέφτεις!
βρε στουπιντ... γουάι γιου ντον'τ ανσερ δε φον???
ε???
άσχετο και απαράδεχτο
σε κάτι τέτοιες στιγμές βάζω το "big balls" των ACDC στη διαπασών και - επειδή ακριβώς με κοροϊδεύω - νιώθω καλύτερα.
I've got big balls
I've got big balls
They're such big balls
And they're dirty big balls
And he's got big balls
And she's got big balls
(But we've got the biggest balls of them all)
And my balls are always bouncing
My ballroom always full
And everybody cums and cums again
If your name is on the guest list
No one can take you higher
Everybody says I've got
Great balls of fire
... λες να είμαι φαλλοκρατικό γουρούνι; μπα όχι. τα big balls οφείλονται στο ότι μου τα έχουν πρήξει κυρίως οι άντρες....
απος,
(καταλαβαίνω..)
παπιτσα,
αυτές οι μέρες ήταν παλιά. τώρα είναι άλλες. δύσκολες. ευνοούν την πτώση.
ακανονιστη,
σόρυ αλλά ήμουν στη δουλειά και δεν μπορούσα.
δόκτορα,
είστε πραγματικός δόκτορ. με κάνατε και χαμογέλασα λίγο.
(ελπίζω να μην σας τα έπρηξα και εγώ)
Δημοσίευση σχολίου