βάλε με μέσα στις χούφτες σου και κράτα με. εκεί μέσα να κρυφτώ να μη φοβάμαι τίποτα. γιατί το βλέπεις ότι δεν είμαι δυνατός και εγώ ξέρω πως με τρομάζουν οι χαραυγές. κουλουριάζομαι στην άμμο περιμένοντας να έρθουν οι αχινοί να με τυλίξουν και να με ταξιδέψουν στα πιο γαλανά νερά που κολυμπούσες. η νύχτα όμως είναι τόσο μικρή που δεν φτάνει ούτε για ένα τσιγάρο και στο τέλος μένω με τη γεύση μιας απροσδιόριστης αλμύρας στο στόμα και με μια μισοτελειωμένη γόπα να κρέμεται από τα χείλη.

βάλε με μέσα στις χούφτες σου.




θα το κάνεις;

ΠΟΣΤ ΜΕ ΚΛΕΜΜΕΝΑ ΛΟΓΙΑ (ΑΡΑΧΝΕΣ ΠΙΑΣΑΜΕ)

της αυγής τα πουλιά φτερουγίζουν στα δέντρα

η νύχτα ξεψυχάει στην κόψη του λιθαριού

έλα να βρούμε ένα μέρος που θα σ αγαπώ για πάντα









και αναρωτιέμαι πάλι

οι προσευχές μου που πάνε

και αν έχουν γίνει πουλιά

προς τα που πετάνε



(άραγε σε ποια κατηγορία ανήκω;)