ΕΤΣΙ ΑΠΛΑ

έτσι, επειδή είχε ωραίο ηλιοβασίλεμα σήμερα και επειδή έχω μια γλυκειά διάθεση (και επειδή φτάνει με τις νεκρολογίες!)

και ένα ποίημα του εμπειρίκου:

ΕΧΕΜΥΘΕΙΑ

με τη ριπή του ανέμου στα μαλλιά

της γυναικός που στροβιλίζεται

μες στο σαλόνι

και παίρνει τη ζωή όπως της έρχεται

και με στολίδια και παιδιά

που τη λατρεύουν και όλο λέγουν

το όνομά της

και με τους άντρες που σηκώνουν το χέρι τους

όρθιο στον ουρανό

μες στην εξαίσια λειτουργία των παλμών τους

στο στρόβιλο του βαλς που πλησιάζει

τα στήθη τους τα στήθη της γυναίκας

1 ΜΠΛΟΓΚΟΛΕΠΤΟΥ ΣΙΓΗ

και ναι κυρίες και κύριοι ας πενθήσουμε λοιπόν όλοι μαζί, ας κρατήσουμε ενός λεπτού σιγή στην μνήμη του αγαπητοτάτου και φιλτάτου και υπεροχοτάτου μπλογκ http://spy-innerscapes.blogspot.com/ το οποίο (κατά τον ιδιοκτήτη του) αποφάσισε να αυτοκαταστραφεί μην αντέχοντας την απαξίωση. ας ψάλλουμε όλοι μαζί το αι γενεαι πάσαι, εεε.. συγνώμη ήθελα να πω το αιωνία του η μνήμη και ας του αφιερώσουμε το παρακάτω άσμα:

(όλοι μαζί)

ΓΙΑΤΙ ΗΤΑΝ ΩΡΑΙΟ ΤΥΠΑΚΙ

ΓΙΑΤΙ ΗΤΑΝ ΩΡΑΙΟ ΤΥΠΑΚΙ

ΓΙΑΤΙ ΗΤΑΝ ΩΡΑΙΟ ΤΥΠΑΚΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙ

ΚΑΙ ΚΑΝΕΙΣ ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΤΟ ΑΡΝΗΘΕΙ

παρακαλώ περάστε για τον καφέ της παρηγοριάς έχουμε και γλυκό του κουταλιού.

Ε ΜΑ ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ ΚΥΡΙΕ SPY ΠΟΣΟ ΠΙΟ ΧΑΜΗΛΑ ΝΑ ΠΕΣΩ;;;;;;;;;;;;;;;

ΟΥΦ! (ΑΝΑΣΤΕΝΑΓΜΟΣ)

λοιπόν! ας βάλουμε τα πράγματα στη θέση τους. (όσο γίνεται δηλαδή)

όσα έγραψα στο προηγούμενο ποστ, είχαν να κάνουν με ανησυχίες και προβληματισμούς που με παιδεύουν τον τελευταίο καιρό και εξαιτίας των οποίων είμαι κάπως. δεν έχουν σχέση (τουλάχιστον άμεση) με το πως πέρασα στις μικρές και λίγες διακοπές που έκανα. εκεί πραγματικά πέρασα ωραία και το ευχαριστήθηκα αρκετά. όμως έγινε το εξής: οι προβληματισμοί αυτοί τρύπωσαν κατά λάθος στο σακίδιό μου την ώρα που έφευγα και έτσι τους πήρα μαζί μου χωρίς να το θέλω. παρόλα αυτά δεν με ενόχλησαν ιδιαίτερα. τους άφησα να βολτάρουν ανενόχλητοι και έτσι ήμασταν όλοι ευχαριστημένοι. αυτοί πήγαιναν από εδώ και εγώ από εκεί. ένιωθα την ύπαρξή τους αλλά μέχρι εκεί. έλα όμως που στην επιστροφή έκανα το λάθος να τους πάρω μαζί μου με το ζόρι για κάποιο λόγο που ούτε και εγώ τον κατάλαβα. και αυτοί θυμώσανε. πολύ. και μια μέρα μετά την επιστροφή μου την πέσανε κανονικά. αλλά κανονικά όμως! και με βρήκανε απροετοίμαστο.

ευτυχώς οι συζητήσεις που έκανα με δυο πολύ αγαπημένα πρόσωπα με βοηθήσανε πολύ. ευχαριστώ Γ. ευχαριστώ Φ.

πάμε για άλλα

επίσης σόρυ που δεν απάντησα τόσες μέρες στα σχόλιά σας στο προηγούμενο, αλλά να...

και για να ελαφρύνω το κλίμα σε αυτό το μπλογκ ορίστε τρεις αναμνήσεις από τις διακοπές.

ΑΝΑΜΝΗΣΗ 1η. (κακή)

τα ποδια μας ήτανε βρεγμένα από το κύμα. οι μελιτζάνες μόλις είχανε κοπεί προσεχτικά σε φέτες από την εκπληκτική μεζεδοφτιάχτρια Σ. τα πα'ι'δάκια περιμένανε υπομονετικά, πασπαλισμένα με διάφορα μυρωδικά, την ώρα που θα απλώναν την αρίδα τους στη σχάρα. τα κάρβουνα ήτανε σχεδόν έτοιμα. και εκείνη την ώρα μια απόκοσμη φωνή ακούγεται:

ΓΙΑΤΊ ΑΝΆΒΟΥΤΕ ΦΩΤΙΑ ΡΕ ΠΑΙΔΙΑ;;;;;;;

- εντάξει κύριε μην κάνετε έτσι δίπλα στο κύμα είμαστε δεν υπάρχει πρόβλημα τα ελέγχουμε όλα και

- ΤΙ ΕΛΕΓΧΕΤΕ ΡΕ ΠΑΙΔΙΑ ΠΛΑΚΑ ΜΑΣ ΚΑΝΕΤΕ; ΛΑΧΤΑΡΙΣΑΤΕ ΕΝΑ ΟΛΟΚΛΗΡΟ ΧΩΡΙΟ!

- από που φαινεται η φωτιά δηλαδή; και εντάξει μια μικρή φωτιά έχουμε δεν

- ΝΑ ΣΟΥ ΠΩ ΕΓΩ ΑΠΟ ΦΑΙΝΕΤΑΙ! (βγάζει το κινητό και παίρνει κάποιον τηλέφωνο) ΕΛΑ ΕΔΩ ΚΑΠΟΙΟΙ ΚΑΤΑΣΚΗΝΩΤΕΣ ΕΧΟΥΝΕ ΒΑΛΕΙ ΦΩΤΙΑ ΣΤΗΝ ΠΑΡΑΛΙΑ! ΣΤΕΙΛΕ ΑΜΕΣΩΣ ΤΗΝ ΠΥΡΟΣΒΕΣΤΙΚΗ! ΝΑ ΕΡΘΕΙ ΑΜΕΣΩΣ! ΑΜΕΣΩΣ ΣΟΥ ΛΕΩ! (και φεύγει)

κάγκελο εμείς και στο καπάκι σκάνε ακόμα δυο τύποι πιο ήρεμοι αλλά στο ίδιο κλίμα:

- μας λαχταρήσατε ρε παιδιά τι είναι αυτά. . . και κτλ κτλ κτλ

τελικά τη σβήσαμε τι να κάνουμε και απομείναμε εμείς και το ξενέρωμα που φάγαμε

και για να εξηγηθώ: εγώ διακοπές πήγα στην πελοπόνησο (ναι αυτή με τις περσινές φωτιές). τη φωτιά την ανάψαμε πέντε μέτρα μακριά από το κύμα, και περίπου εκατόν πενήντα μέτρα μακρια από τα πεύκα κάτω από τα οποία είχαμε κατασκηνώσει. εγώ καταλαβαίνω τον πανικό τον κατοίκων και την φρίκη που περάσαν πέρυσι. και αφού είδανε φωτιά καλά κάνανε και τρέξανε. αλλά το θέμα είναι ότι όταν έρχεσαι και βλέπεις ότι δεν υπάρχει κίνδυνος δεν συμπεριφέρεσαι τόσο ακραία. και επίσης πιστεύω απόλυτα και΄βάζω το χέρι μου στη φωτιά (ωχ τι είναι αυτό που είπα τώρα) ότι αν δεν γινόταν αυτό το περσινό κανείς δεν θα έδινε σημασία στη φωτιά μας.

τελικά το μόνο που έμεινε ήταν ένα ερωτηματικό φτιαγμένο από μελιτζάνες πάνω στην άμμο

ΑΝΑΜΝΗΣΗ 2η (αστεία)

αποφασίζουμε βόλτα με το αμάξι. μουσικούλα, ανοιχτά παράθυρα, όλα ωραία. και περνάμε από το χωριό φιλιατρά. για μια στιγμή! με γελούν τα μάτια μου; μήπως διακτινίστηκα κατά λάθος στο παρίσι και δεν το κατάλαβα; μήπως από μια διαβολική συνωμοσία το παρίσι σηκώθηκε, πήρε τον οματιόν του και κατέφτασε στην δροσάτη πελοπόνησο για τις διακοπές του; μα τι είναι αυτό που ξεπροβάλει μπροστά μου με τόση περηφάνια;

και ναι στη μέση του χωριού καμαρωτός σαν γύφτικο σκεπάρνι έστεκε ο πύργος του άιφελ. έντάξει όχι τόσο ψηλός όσο ο κανονικός αλλά το είχε το ύψος του. τι κρίμα που δεν είχα μηχανή να τον αποθανατίσω! μα πόσο κιτς μπορεί να γίνουν κάποιοι!

ΑΝΑΜΝΗΣΗ 3η (δυνατή)

απόγευμα και ως συνήθως αράζουμε στις αιώρες. η θάλασσα ακούγεται πολύ φουρτουνιασμένη και πέφτει η ιδέα να πάμε για παιχνίδι με τα κύματα. πηγαίνουμε και βλέπουμε κάτι κύματα βουνά. (εντάξει δεν έχω κάνει στα καράβια και προφανώς δεν έχω δει κύματα βουνά αλλα και αυτά ήταν κάπως). ορμάμε μέσα αλλά που! σε έπαιρναν και σήκωναν χωρίς να το καταλάβεις. η μεζεδοφτιάχτρα Σ. που αναφέρθηκε και παραπάνω βέβαια δεν ένιωθε και κολυμπούσε σαν να μη συμβαίνει τίποτα. οι υπόλοιποι σαν γνήσιοι φλώροι παίζαμε πιο έξω. και σε κάποια στιγμή αρχίζει ο ήλιος να κατεβαίνει και να θέλει να βυθιστεί μέσα στα κύματα. και δώστου τα κύματα να σκάνε και δώστου ο ήλιος να βυθίζεται και να βάφει τον ουρανό με όλα τα χρώματα του κόσμου και εσύ να μη θες να ξεκολήσεις το βλέμα σου από το θέαμα που σου προσφέρεται απλόχερα.

επειδή μου ήρθε γράφω και ένα απόσπασμα από το βιβλίο του σελίν "ταξίδι στην άκρη της νύχτας":

" τα δειλινά σε αυτήν την αφρικανική κόλαση αποδεικνύονταν σπουδαία. δεν τα γλίτωνες με τίποτα. τραγικά, κάθε φορά, σαν πελώριοι φόνοι του ήλιου. μια τεράστια μπλόφα. μόνο που παραήταν πολύς θαυμασμός για ένα μόνο άνθρωπο. ο ουρανός παρήλαυνε επί μια ώρα, πιτσιλισμένος μέχρι τρέλας σ' όλο του το μήκος από πορφύρα, κι έπειτα το πράσινο έσκαγε σαν πυροτέχνημα ανάμεσα στα δέντρα κι ανέβαινε όλο τρεμάμενες γραμμές απ' το έδαφος ίσαμε τα πρώτα αστέρια. έπειτα, το γκρίζο κυρίευε πάλι ολόκληρο τον ορίζοντα και μετά ξανά το κόκκινο, ένα κόκκινο κουρασμένο όμως, κι όχι για πολύ. έτσι τέλειωνε."

και μερικοί στίχοι από το τραγούδι του λουκιανού κηλαηδόνη 17 amaryllidos str blues. δυστυχώς επειδή το έχω μόνο σε βινύλιο δεν μπόρεσα να το βρω για να το ποστάρω:

"πράσινο, βαθύ πράσινο

βαθύ μπλε, βαθύ μωβ

πράσινο, γαλάζιο πράσινο

γαλάζιο μπλε, γαλάζιο μωβ

ροζ, κόκκινο ροζ

μωβ ροζ, μωβ μπλε

πράσινο, γαλάζιο πράσινο

γαλάζιο μπλε, γαλάζιο μωβ"

ΓΙΑΤΙ

νυστάζεις... γιατί κοιμάσαι;
για να διώξεις τις σκέψεις;

γιατί πίνεις ότι βρεις μπροστά σου;
όλα φαίνονται πιο όμορφα έτσι;

γιατί η μουσική είναι τόσο θλιμμένη;
γιατί την ακούς;

γιατί το φεγγάρι δεν φαίνεται απο το γαμωμπαλκόνι;

γιατί δεν μπορείς να πετάξεις;

γιατί ο έρωτας χάνεται, γιατί κρύβεται,
γιατί σε κρυφοκοιτάζει και γελάει κορο'ι'δευτικά;

γιατί τα χρόνια φύγανε έτσι;

γιατί δεν (πότε) θα γίνουμε άνθρωποι;

γιατί ένα ηλιοβασίλεμα σε κάνει ευτυχισμένο;




γιατί γράφω αυτό το ποστ;



γουάι;;;;;






σόρυ για τη μαυρίλα...

ΑΝΤΕ ΓΕΙΑ!

έφυγα! σάμερ τάιμ ιν γκρης!

θα πάω θα στήσω την αιώρα, θα ξαπλώσω και θα σηκωθώ για τον γυρισμό.
(γιατί όπως λέει και ένας φίλος:
Α.Ι.ΩΡ.Α. = Αντιδραστική Ιδιοτελής ΩΡαιοποίηση Απραξίας)

ραντεβού όταν γυρίσω (αν είστε εδώ ακόμα)

άντε και καλά μυαλά (για μένα το λέω)

ΔΥΟ ΜΕΡΕΣ ΜΕΙΝΑΝΕ!

TIME

είναι από μια από τις καλύτερες καταστάσεις που έζησες

να οδηγείς ποδήλατο κάτω από τη βροχή

στις δυόμιση το βράδυ

σουρωμένος από τις εβδομηνταοχτώ μπύρες που ήπιες

και να τραγουδάς ασταμάτητα το time του tom waits


γαμώ τις φάσεις

ΜΙΑ ΥΠΟΘΕΣΗ ΓΥΡΕΥΕΙ ΛΥΣΗ

λοιπόν! ας υποθέσουμε ότι κάποιος κάπου (κάποιος νούμερο 1) πρέπει να παραδώσει σε κάποιον (κάποιος νούμερο 2) κάτι εργασίες για κάτι συνέδρια - υποθετικά μιλάμε πάντα, η όποια σχέση με πραγματικά πρόσωπα και καταστάσεις να θεωρηθεί εντελώς τυχαία - τις οποίες ο κάποιος νούμερο 1 δεν τις έχει κάνει για πολλούς και διάφορους λόγους που δεν είναι του παρόντος να αναλυθούν. ποια θα είναι η καλύτερη και πειστικότερη δικαιολογία, έτσι ώστε ο κάποιος νούμερο 2 να μην παρεξηγηθεί και μαλώσει με τον νούμερο1 και ο νούμερο 1 να τη βγάλει σχετικά καθαρή;





α) έχασα το φλασάκι μου με τα αρχεία τα οποία δεν είχα αποθηκεύσει στο πι σι μου.





β) το φλασάκι μου με τα αρχεία έπαθε ζημιά (παίζει αυτό; παθαίνουν αυτά τέτοιου είδους ζημιές;) και χάθηκαν τα αρχεία που είχα μέσα και τα οποία δεν είχα αποθηκεύσει στο πι σι.





γ) έπαθε ζημιά το πι σι μου και χάθηκαν τα αρχεία (και τα συγκεκριμένα και άλλα) και τα οποία δεν είχα αποθηκεύσει αλλού (μπακ απ λέγεται αυτό;)


δ) να κάνω μαγικά σαν τον κύριο στην εικόνα.




ε) όποια άλλη λύση θέλετε εσείς να προτείνετε.








ευχαριστώ για την προσοχή σας εκ μέρους του κάποιου νούμερο 1 και περιμένω τη βοήθειά σας.














(βοήθεια!)

ΤΑ ΜΠΛΟΓΚ ΠΑΙΖΕΙ

η αγαπητή βιολίστρια με κάλεσε σε μπλογκοπαίχνιδο πριν από λίγο καιρό. το παιχνίδι είναι το γνωστό μάλλον σε πολλούς, να γράψεις πέντε φράσεις που αφορούν τον εαυτό σου, από τις οποίες οι τέσσερεις να είναι ψεύτικες και η μια αληθινή. τελικά κατάφερα να παίξω, αν και άργησα είναι η αλήθεια (σόρυ βιολιστά) και ο λόγος είναι ότι πραγματικά μου φάνηκε δύσκολο να βρω μια αλήθεια για τον εαυτό μου. και επίσης επειδή μου άρεσε ο τρόπος με τον οποίο έπαιξε η βιολίστρια, ζήλεψα και ήθελα και εγώ να κάνω κάτι παρόμοιο. όμως εγώ ο πτωχός τω πνεύματι δεν σκαμπάζω από ποίηση, οπότε είπα να βάλω στίχους τραγουδιών και μάλιστα ξένων. έχουμε και λέμε λοιπόν:

1)because the world is round it turns me on
because the world is round
because the wind is high it blows my mind
because the wind is high
because the sky is blue it makes me cry
because the sky is blue

2)dream away the tears in your eyes
dream away your sorrows
dream away all your goodbyes
dream away tomorrow
i promise when the sun comes up
i promise i 'll be true

3)out of bed at eight AM
out my head by half past ten
out with mates and dates and friends
that's what I do at weekends
i go out on Friday night
and I come home on Saturday morning

4)there is nothing quite as wonderful as money
there is nothing quite as beautiful as cash
some people say it's folly
but I'd rather have the lolly
with money you can make a splash
there is nothing quite wonderful as money
there is nothing like a newly minted pound
everyone must hanker for the butchness of a banker
it's accountancy that makes the world go round
you can keep your Marxist ways
for it's only just a phase
for it's money money money makes the world go round

5)cloudy
the sky is gray and white and cloudy
sometimes I think it’s hanging down on me
and it’s a hitchhike a hundred miles
i’m a rag-a-muffin child
pointed finger-painted smile
i left my shadow waiting down the road for me a while.


χρησιμοποιήθηκαν στίχοι από: 1)"because" beatles, 2)"frank's theme" tom waits, 3)"friday night saturday morning" nouvelle vague (το κανονικό συγκρότημα δεν το θυμάμαι), 4)"the money song" monty pythons, 5)"cloudy" simon & garfunkel.

ορίστε λοιπόν! όποιος θέλει ας δοκιμάσει την τύχη του.

τώρα ποιον να καλέσω για να παίξει;
εργαλείο θέλεις; κατάσκοπε; (αν και έχω την εντύπωση ότι δεν σου αρέσουν τα μπλογκοπαίχνιδα, παρόλα αυτά είπα να δοκιμάσω). ακανόνιστη;